🎮 Choroby Oczu U Psa Zdjęcia

Produkt pomaga wyeliminować plamy spowodowane nadmiarem łez; czerwono-brązowy kolor plam pochodzi z pigmentów porfiryny (żelaza magnezu). Angels‘Eyes zapobiega nadmiernemu łzawieniu, chroniąc wrażliwe okolice pyszczka i oczu. Aktywny składnik – tylozyna w postaci winianu – niszczy bakterie w przewodach łzowych, zapobiegając tym

Pies o okulisty? No, może w pewnym uproszczeniu, na pewno jednak stan oczu naszych czworonożnych przyjaciół, może czasem budzić niepokój. Kiedy pies łzawi lub zamiast tego pojawia się dziwna wydzielina, pociera łapami oczy, ociera głową o meble, lub mruży oczy, powinniśmy udać się z nim do „psiego okulisty”- czyli do lekarza weterynarii. Nasz pupil może mieć bowiem bardzo poważny i niemal ludzki, problem ze wzrokiem. Choroby oczu u psów mogą mieć różne podłoże. Mogą to być choroby genetyczne, efekt urazów doznanych przez psa, błędy anatomiczne w budowie oka lub schorzenia związane z wiekiem psa. Choroby oczu psa Pies o okulisty? No, może w pewnym uproszczeniu, na pewno jednak stan oczu naszych czworonożnych przyjaciół, może czasem budzić niepokój. Kiedy pies łzawi lub zamiast tego pojawia się dziwna wydzielina, pociera łapami oczy, ociera głową o meble, lub mruży oczy, powinniśmy udać się z nim do „psiego okulisty”- czyli do lekarza weterynarii. Nasz pupil może mieć bowiem bardzo poważny i niemal ludzki, problem ze wzrokiem. Choroby oczu u psów mogą mieć różne podłoże. Mogą to być choroby genetyczne, efekt urazów doznanych przez psa, błędy anatomiczne w budowie oka lub schorzenia związane z wiekiem psa. Entropium Jest dziedziczą wadą powieki. Problem dotyczyć może zarówno dolnej jak i górnej powieki, a nawet obu powiek jednocześnie. Brzeg powieki zawija się w stronę gałki ocznej i sierść psa po prostu wchodzi do jego oka, a włosy na powiekach drażnią rogówkę. Prowadzi to do zapalenia spojówek (zaczerwienione, łzawiące oko). Uczucie podobne jest do tego, gdy wpadnie nam coś do oka, u psa jednak stan trwać może nawet latami, dopóki właściciel nie zajmie się problemem. Nieleczone schorzenie prowadzi do uszkodzenia rogówki, który może powodować dalsze zmiany w głębszej strukturze oka, a w konsekwencji może prowadzić do utraty wzroku przez psa. Na ogół wadę tę stwierdza się u młodych psów( 6-12 miesięcy). Stwierdzona w młodym wieku wada, potrafi zaniknąć lub jeśli jest zdiagnozowana poniżej 1 roku psa, można wyleczyć ja poprzez podawanie antybiotyku i kropli. W przypadku gdy wada jest już zaawansowana, wykonuje się zabieg lekkiego odciągnięcia powieki od oka. Korekcję powieki można wykonać dopiero gdy głowa psa przestaje rosnąć, czyli po ukończeniu przez niego 1 roku życia. Entropia najczęściej pojawia się u rasy shar -pei, ale także bokserów, rottweilerów, bernardynów i dogów. Ektropium Schorzenie to polega z kolei na wywinięciu się powieki na zewnątrz oka. Przez nie chronione powieką oko dostają się do niego bakterie i zanieczyszczenia. Problem z powieką powoduje też, że oko nie jest odpowiednio nawilżane, co powoduje infekcje, a to z kolei wpływać może na jakość widzenia. Skutkiem jest światłowstręt i kurczowe zamykanie powiek. Może to doprowadzić do stanu zapalnego spojówki i rogówki. Podobnie jak w przypadku entropii, stosuje się zarówno leki działające miejscowo lub korekcję powieki. Postępujący zanik siatkówki (PRA) Jest dziedzicznym zwyrodnieniem siatkówki. PRA definiuje szereg wrodzonych wad siatkówki. Schorzenie to polega na degeneracji fotoreceptorów znajdujących się w siatkówce oka (zamienia ona dochodzące z zewnątrz bodźce świetlne na impulsy mózgowe, docierające do mózgu za pomocą nerwu wzrokowego). Siatkówka składa się z dwóch warstw pigmentowanego nabłonka i części nerwowej, przy czym nabłonek jest odpowiedzialny za zaopatrywanie w substancje odżywcze oraz usuwanie obumarłych tkanek. Degeneracja fotoreceptorów centralnej części siatkówki (CPRA) nazywana jest dystrofią pigmentowanego nabłonka siatkówki (RPED). Owa degeneracja powoduje uszkodzenie komórek, nie mogących rozkładać zużytych części, ani też produkować nowych. Zwyrodnienie to prowadzi do pogorszenia wzroku. Zanik widzenia u psa jest stopniowy i trwa latami. Pies traci możliwość widzenia centralnego, pozostaje mu tylko widzenie peryferyjne, może więc nie zauważać przedmiotów stojących nieruchomo, natomiast nie ma problemu z zarejestrowaniem ruchu. Niestety jest to schorzenie nieuleczalne. Zapalenie błony naczyniowej Przyczyny tego schorzenia dzielimy na infekcyjne i nie infekcyjne. Do infekcyjnych zaliczymy: choroby wirusowe, bakteryjne, grzybicze, pierwotniakowe i riketsje. Do nie infekcyjnych zaś: pasożyty, urazy, choroby immunologiczne i nowotwory. Zapalenie to spowodowane może także być czynnikiem zewnątrzpochodnym, jak choćby uraz, czy mikroorganizmami z zewnątrz. Objawami są: ból, zaczerwienienie, światłowstręt, ciśnienie wewnątrzoczne. W postępowaniu diagnostycznym zaleca się wykonanie badań podstawowych (morfologia krwi ze wzorem odsetkowym, OB, profil biochemiczny, badania serologiczne, itp.) W ocenie pewnych typów zapalenia zalecane jest wykonanie ultrasonografii, radiografii i badania ciała szklistego. Celem leczenia zapalenia błony naczyniowej jest zapobieganie powikłaniom zagrażającym widzeniu, zmniejszenie dolegliwości i jeśli to możliwe choroby będącej przyczyną owego zapalenia. Jaskra Jest to choroba oka, w której liczy się szybkość diagnozy i natychmiastowego leczenia, ponieważ grozi ona utratą wzroku. Ze względu na genezę, wyróżniamy dwa rodzaje jaskry pierwotną i wtórną. Do jaskry pierwotnej dochodzi przy wrodzonej dysplazji (zaburzenie rozwojowe) struktury kąta tęczówkowo- rogówkowego, tzw. goniodysgenezie. Do jaskry wtórnej dochodzi najczęściej w wyniku zmian anatomicznych, powstałych w gałce ocznej po przebyciu jaskry pierwotnej. Objawami są: ból(łzawienie, kurcz powiek), obrzęk rogówki, rozszerzenie źrenicy, utrata zdolności widzenia. W przypadku podejrzenia jaskry lekarz weterynarii wykonuje zazwyczaj pełne badania okulistyczne oraz dokonuje pomiaru ciśnienia śródocznego. W przypadku jaskry stosuje się zarówno leczenie farmakologiczne jak i techniki operacyjne. Zaćma Zaćma jest dziedziczną chorobą soczewki oka prowadzącą najczęściej do utraty wzroku. Jej przyczyny mogą być wrodzone lub nabyte. Oznacza ona zmętnienie soczewki, które powoduje, że jest ona częściowo lub całkowicie nieprzezierna i nie przepuszcza promieni świetlnych w głąb gałki ocznej. Najczęściej związane są one z nieprawidłowościami w przemianie materii, urazami lub wiekiem psa. Niestety zaćma ma charakter rozwojowy tj. nie cofa się. Jedną z metod w leczeniu jest zabieg usunięcia zmętniałej soczewki. Polecane produkty data publikacji artykułu: 2009-07-21 Popularne teraz Komentarze Pasożyty. Pasożyty to organizmy zwierzęce lub roślinne, które dzielą się na dwie grupy. Do pierwszej należą odmiany zewnętrzne. Żyją na innym organizmie, żywią się jego płynami ustrojowymi lub fragmentami ciała czy pokrycia. Do drugiej kategorii zalicza się pasożyty wewnętrzne. Te tak zwane organizmy cudzożywne rozwijają Maggie Clancy 6 października 2020 (Źródło zdjęcia: Firn / Getty Images) (Źródło zdjęcia : Firn / Getty Images) Opuchnięte oczy u psów, znane również jako zapalenie powiek, to stan chorobowy, w którym oko lub oczy Twojego szczeniaka mogą wyglądać na opuchnięte, podrażnione lub zakażone. Nagłe zobaczenie psa z opuchniętymi oczami może być niepokojące i ważne jest, aby skonsultować się z weterynarzem, gdy tylko zauważysz objawy. Niestety istnieje wiele powodów, dla których oczy Twojego psa mogą pojawiają się spuchnięte. Przyczyną może być coś drobnego, na przykład podrażnienie oczu przez kurz, lub może to być poważne, a nawet zagrażające życiu, na przykład w przypadku silnej reakcji alergicznej. Psy z określonymi cechami, takimi jak fałdy skóry na twarzy lub powieki skierowane do wewnątrz są również bardziej podatne na zapalenie powiek. Pamiętaj, aby powiedzieć swojemu weterynarzowi, jakie inne objawy obserwujesz u swojego psa, aby mógł prawidłowo zdiagnozować i leczyć wizja. Oto, co powinieneś wiedzieć o objawach, przyczynach i leczeniu opuchniętych oczu u psów. Objawy opuchniętych oczu u psów Zapalenie powiek, które dotyczy na obrzęk powieki i okolic, może wpływać na jedno lub oba oczy twojego psa. Nieleczony pies może drapać lub łapać go w oczy, aby uzyskać ulgę, co może spowodować wtórny uraz w okolice oczu. Dlatego ważne jest, aby skonsultować się z lekarzem weterynarii, gdy tylko zauważysz, że Twój pies ma opuchnięte oczy. Oto niektóre objawy, które mogą wystąpić u psów cierpiących na zapalenie powiek: Opuchnięte oczy, czasem czerwone Powtarzające się mruganie Łapanie w oczy Wyładowanie z oczu Kichanie lub kaszel Wycofywanie się lub chowanie (Źródło zdjęcia: Hugo1313 / Getty Images) W większości przypadków, jeśli oczy Twojego psa są trochę opuchnięte i wydają się czerwone lub swędzenie, istnieje prawdopodobieństwo, że Twoje szczenię ma podrażnienie oka, ma infekcję (zapalenie spojówek) lub ma alergię. Mimo to, w połączeniu z innymi objawami, może istnieć inny powód, dla którego twój pies ma opuchnięte oczy. Na przykład, jeśli twój pies wydaje się łapać oddech i ma opuchnięte oczy, mogą to być o skrajnej reakcji anafilaktycznej i wymagają natychmiastowej opieki. Opuchnięte oczy u psów mogą być również objawem poważniejszej choroby, takiej jak jaskra. Oto kilka możliwych przyczyn, które mogą prowadzić do obrzęku oczu u psów: Alergie Jaskra Zapalenie spojówek – wirusowe lub bakteryjne Ciało obce w oku Infekcja grzybicza Pasożyty Porysowana rogówka Problemy z kanałami łzowymi (szczególnie narażone są na to Cocker Spaniele i Pudle) Leczenie opuchniętych oczu u psów Ponieważ istnieje tak wiele możliwych przyczyn obrzęku oczu u psów, ważne jest, aby lekarz weterynarii zbadał oczy szczenięcia. W ten sposób Twój weterynarz będzie mógł zalecić właściwy sposób postępowania. Niektóre zabiegi na opuchnięte oczy są dość słabe, jak krople do oczu na zapalenie spojówek, ale bardziej poważne problemy z oczami, takie jak zwiększone ciśnienie w oku z powodu jaskra, może wymagać natychmiastowej operacji. Zapobieganie obrzękowi oczu u psów nie zawsze jest możliwe, ale rutynowe porady higieniczne mogą pomóc zmniejszyć ryzyko wystąpienia obrzęku oczu u psa. Jeśli Twój pies ma problemy z oczami, pamiętaj o regularnym delikatnym przemywaniu go bez podrażnień. Jeśli przyczyną opuchnięcia oczu u psa są alergie lub infekcja, pamiętaj o prawidłowym podaniu leków przepisane przez lekarza weterynarii. Ogólnie rzecz biorąc, dbanie o czystość otoczenia psa pomoże również wyeliminować potencjalne obce przedmioty lub czynniki drażniące, które przedostają się do jego oczu. Ważne jest, aby pamiętać, że na początku mogą nie wystąpić żadne objawy. W miarę postępu choroby, jak niewydolność serca u psa, która pojawia się, gdy serce nie jest w stanie sprostać wymaganiom organizmu, u psa mogą wystąpić bardziej oczywiste objawy, takie jak zmęczenie, zmniejszona chęć chodzenia lub ćwiczeń Problemy ze wzrokiem mogą wystąpić na każdym etapie życia psa. Choć niektóre rasy posiadają wrodzone predyspozycje do rozwoju chorób oczu, żadna rasa nie jest całkowicie odporna na możliwość wystąpienia problemu. Choroby oczu u psów – niejednokrotnie niediagnozowane i nieleczone – mogą w następstwie doprowadzić do całkowitej utraty wzroku, dlatego nie można bagatelizować objawów. Dla wielu psów wczesna diagnoza i leczenie mogą być kluczem do utrzymania dobrego wzroku przez długie lata. Skąd się bierze choroba oczu u psa? Chore oczy psa nie należą do rzadkości, dlatego jeśli pies mruży jedno oko, łzawi lub ma zaczerwienione spojówki, istnieje prawdopodobieństwo, że jest to wczesny objaw choroby oczu. Warto wiedzieć, że problem z oczami u psa występować może częściej u konkretnych ras, o czym należy pamiętać, decydując się na wybór czworonoga. Zobacz również: Co oznaczają czerwone oczy u psa? Nie można też podejmować prób leczenia zaczerwienionych czy łzawiących oczu oka u psa na własną rękę. Przyczyna takiego stanu może leżeć dużo głębiej, a próby doraźnej pomocy mogą bardziej zaszkodzić niż pomóc. W razie wystąpienia niepokojących objawów należy jak najszybciej skonsultować się z lekarzem weterynarii. Tylko lekarz może postawić odpowiednią diagnozę i wdrożyć fachowe leczenie. W przypadku delikatniejszych schorzeń być może wystarczy kuracja farmakologiczna czy przemywanie oczu specjalistycznymi kroplami oraz zaopatrzenie się w płatki do czyszczenia oczu. Poważniejsze choroby mogą wymagać zabiegu chirurgicznego. Choroby oczu u psów – objawy Jak zostało już wcześniej wspomniane, większość chorób oczu u psów ma podobne objawy: • mrużenie oka,• łzawienie,• pocieranie łapą o chore oko,• zaczerwienienie spojówek,• światłowstręt,• pogorszenie wzroku,• utarta wzroku. Ostateczną diagnozę może postawić jedynie lekarz weterynarii. Gdy nasz czworonóg problemy z oczami, bez odpowiedniego wywiadu lekarskiego bardzo trudno stwierdzić czy jest to uraz mechaniczny, choroba wirusowa, a może wada wrodzona. Najczęstsze choroby oczu u psów Poniżej przedstawiamy spis chorób oczu, na które może cierpieć Twój pies. Warto jednak pamiętać, że przedstawiciele ras brachycefalicznych (np. shih tzu, pekińczyki, buldogi, mopsy) mogą częściej cierpieć na choroby oczu, co jest związane z budową ich głowy. Psy mają płytkie oczodoły i słabo osadzone w nich gałki oczne, co może mieć wpływ na rozwój wielu schorzeń. Choroby oczu u psa shih-tzu to najczęściej zapalenie spojówek, owrzodzenie rogówki czy zespół suchego oka. Ma to związek z wrodzonymi wadami powiek u tej rasy. Choroby oczu u yorka przedstawiają się podobnie, na co może wpływać również brak odpowiedniej pielęgnacji psa. Włosy wchodzące do oczu mogą powodować podrażnienia. Jaskra u psa Jaskra jest chorobą polegająca na stałym zwiększeniu ciśnienia śródgałkowego oka. Występuje stosunkowo często, a nieleczona może doprowadzić do całkowitej utraty wzroku. Jaskra może pojawić się samoczynnie lub na skutek urazów bądź chorób nowotworowych. Chore oczy u psa to przede wszystkim przekrwione spojówki i powiększenie gałki ocznej. Leczenie jaskry u psa polega na zmniejszaniu ciśnienia w oku, by jak najdłużej były zdolne do widzenia. Zazwyczaj jest to leczenie farmakologiczne, odpowiednio dobrane przez lekarza weterynarii. Jeśli leczenie to nie przynosi efektów, zaleca się operację. Zaćma u psa Zaćma to nic innego jak zmętnienie soczewki oka na skutek urazu lub przebytych chorób. U niektórych ras choroba ta może być dziedziczna. Zaćma może również rozwinąć się po latach poprzez naturalne procesy starzenia się oka. Głównym objawem zaćmy jest zmiana wyglądu oka u psa. Łatwo zauważyć, że staje się ono bardziej mętne. Z czasem chory pies staje się też mniej chętny do zabawy. Choć zaćma nie jest bolesnym schorzeniem, nieleczona prowadzi do całkowitej utraty wzroku. Jedyny skutecznym sposobem leczenia jest operacja, która polega na usunięciu soczewki i wstawieniu nowej. Wypadnięcie gruczołu trzeciej powieki u psa (cherry eye) Trzecia powieka u psa pełni funkcję ochronną i bierze udział w produkcji łez. Gdy gruczoł znajdujący się pod trzecią powieką wypada – wówczas mamy do czynienia z tzw. Wiśniowym okiem. Leczenie zależy zarówno od wieku samego zwierzęcia, jak i odpowiednio wczesnej diagnozy. Jeśli do wypadnięcia gruczołu doszło kilka minut – godzin przed wizytą u weterynarza, można zastosować leczenie farmakologiczne połączone z wprowadzeniem gruczołu na właściwe miejsce. Jeśli jednak do wypadnięcia gruczołu doszło kilka dni wcześniej, lub odprowadzenie manualne nie jest możliwe, konieczna będzie operacja. Wybierz pakiet diagnostyczny dla psa Przewlekłe powierzchniowe zapalenie rogówki u psów Jest to jedna z najgroźniejszych chorób narządu wzroku psów. Do typowych objawów zaliczyć można naciek włóknisto-naczyniowej tkanki, oraz wrastanie naczyń krwionośnych. Pierwsze objawy pojawiają się w dolnych częściach rogówki. Jest to choroba o podłożu immunologicznym. Jako główny czynnik środowiskowy uznaje się promieniowanie UV. Zapalenia rogówki to również najczęstsze choroby oczu u owczarka niemieckiego. Entropium i ektropium u psa Oba te schorzenia są wrodzone. Entropium to scharakteryzuje się zawijaniem krawędzi powieki do środka, powodując, że rzęsy zaczynają drażnić rogówkę. W efekcie wywołuje to łzawienie, mrużenie, a także uszkodzenie rogówki. Ektropium to wywinięcie brzegu powieki na zewnątrz, przez co spojówka powieki zostaje odsłonięta. Efektem są choroby rogówki i pogorszenie wzroku. Każda zmiana w wyglądzie oka psa, a także zmiana w zachowaniu psa powinna być skonsultowana z lekarzem weterynarii. Wykona on badania konieczne do postawienia diagnozy, a następnie rozpocznie odpowiednie leczenie. Arnika Persona Jeśli przyczyną opuchnięcia oczu u psa są alergie lub infekcja, pamiętaj o prawidłowym podaniu leków przepisane przez lekarza weterynarii. Ogólnie rzecz biorąc, dbanie o czystość otoczenia psa pomoże również wyeliminować potencjalne obce przedmioty lub czynniki drażniące, które przedostają się do jego oczu. Spis treści:1. Jak należy dbać o oczy psa?2. Najczęstsze choroby oczu u psa:3. Czerwone oczy u psa4. Pies drapie się po oczach?5. Dlaczego psu ropieją oczy?6. Zamglone oczy u psa7. Zez szczenięcy8. Krople do oczu dla psa – jakie wybrać?9. Podawanie kropli – leczenie psich oczu10. Prawidłowe podanie kropli do oczu:11. Badanie okulistyczne Twojemu psu z pewnością dobrze z oczu patrzy, dlatego zadbaj o jego wzrok, by po prostu dobrze mu się patrzyło. O ile te urocze oczyska mogą przysporzyć wiele problemów zdrowotnych, o tyle sama pielęgnacja nie jest trudna. Oczy Twojego pupila są praktycznie tak samo zbudowane jak Twoje, z jedną różnicą: psy mają dodatkowy fizjologiczny element – trzecią powiekę. Jej głównym zadaniem jest ochrona i nawilżanie oka. Poza tym od ochrony i nawilżania oczu Twój pies powinien mieć też Ciebie! Przecież sam nie jest w stanie się tym zająć… Jak należy dbać o oczy psa? Podstawą pielęgnacji psich oczu jest ich kontrolowanie oraz regularne przemywanie. Jest to ważne, ponieważ narządy wzroku naszych pupili są narażone na czynniki zewnętrzne, np. kurz i pył. Oczy psa należy przemywać w szczególności po spacerze na łące i po pobycie na plaży czy na innych piaszczystych terenach. Do przemywania używaj specjalnych preparatów, które kupisz u weterynarza lub w sklepie zoologicznym. Jeśli nie masz takiej możliwości, przemyj oczy pupila solą fizjologiczną, naparem z rumianku lub świetlika albo przegotowaną wodą. Ponadto u ras długowłosych pamiętajmy o odsuwaniu, systematycznym wyczesywaniu i podcinaniu grzywy, aby nie wchodziła pupilowi do oczu, co może wywoływać podrażnienie. Jeśli jednak mimo wszystko oko psa przez dłuższy czas jest zaczerwienione lub mocno łzawi, zgłoś się na konsultację weterynaryjną! Poznaj przyczyny i objawy najczęściej występujących chorób oczu u psów i dowiedz się, na czym polega ich leczenie. Najczęstsze choroby oczu u psa: Uszkodzenie lub owrzodzenie rogówki Rogówka to najbardziej zewnętrza warstwa oka, która pełni funkcję ochronną. Podczas urazu to właśnie ona jako pierwsza zostaje uszkodzona. Taki wypadek może zdarzyć się dosłownie wszędzie – w czasie zabawy w krzakach i w trawach lub podczas gonitwy z innym psem. Urazy dość często zdarzają się w trakcie zabawy z kotem, gdy ten zadrapie pazurem psa. Uszkodzenie rogówki to innymi słowy powierzchniowa rana gałki ocznej, która jeśli nie zostanie odpowiednio zabezpieczona, może się powiększyć i doprowadzić do poważniejszych komplikacji. Dość częstym schorzeniem rogówki u psów jest jej owrzodzenie. Terminem tym określa się utratę nabłonka rogówki. Może zdarzyć się wskutek mechanicznego urazu czy też z braku odpowiedniej ilości filmu łzowego w oku, czyli gdy oko jest po prostu zbyt suche. Wśród przyczyn owrzodzenia wymienić można wiele nieprawidłowości, w tym dysfunkcje powiek, nieprawidłowy układ rzęs, guzy powiek lub ich zapalenie. Pies z uszkodzoną rogówką będzie drapał oko, ocierał je lub mrużył. Jest to dla niego bardzo bolesne, wiec może być osłabiony i mieć obniżony apetyt. Owrzodzeniu rogówki często towarzyszy zaczerwienienie spojówki wraz z pojawieniem się wydzieliny w worku spojówkowym. Uraz mechaniczny rogówki diagnozuje się po wybarwieniu oka fluoresceiną. Jest to badanie szybkie i bezbolesne dla psa. Ubytek w nabłonku przednim rogówki wybarwia się na zielono albo żółto. Dzięki temu można dokładnie określić jego rozmiar. Warto także wykonać test Schirmera (badanie wydzielania łez) oraz dokładne badania okulistyczne z lampą szczelinową. Owrzodzenie rogówki zazwyczaj jest niepowikłane bakteryjnie, niewielkie i dość płytkie. W takim wypadku rogówka szybko się zregeneruje, a w przeciągu 7-10 dni leczenia dochodzi do jej całkowitego wygojenia. Terapia polega na miejscowym podawaniu niesteroidowych leków przeciwzapalnych, przeciwbólowych i nawilżaniu oka (sztucznymi łzami) oraz podawaniu miejscowo antybiotyków. Często podaje się również ogólne leki przeciwbólowe. Jednak w niektórych sytuacjach owrzodzenia trudno się goją. Dzieje się tak, gdy płytkie owrzodzenie staje się coraz bardziej rozległe i penetruje głębiej w warstwy nabłonka rogówki, prowadząc do rozwoju pełnego wrzodu rogówki. Gojenie przedłuża się także wtedy, gdy dojdzie do zakażenia lub gdy oko ciągle jest drażnione, a przyczyna nie została zlikwidowana (np. źle wyrośnięte rzęsy cały czas podrażniają oko). W takiej sytuacji samo leczenie farmakologiczne może być niewystarczające. Lekarz może zdecydować o miejscowym podawaniu psu surowicy. Głębokie, niegojące się owrzodzenia rogówki zazwyczaj wymagają także leczenia chirurgicznego. W przypadku uszkodzenia rogówki, a także w trakcie terapii, konieczne jest założenie psu kołnierza. Nieleczone owrzodzenie może doprowadzić do przepukliny w obrębie gałki ocznej, a nawet do jej utraty. Zapalenie spojówek Zapalenie spojówek może być ostre, podostre, przewlekłe i nawracające. Przyczyn tego stanu jest naprawdę wiele. Niekiedy zapalenie spojówek towarzyszy innej chorobie ogólnoustrojowej. Jego podstawowym objawem jest jej obrzęk, przekrwienie oraz pojawienie się wydzieliny. Nazywane jest przez to chorobą różowego lub czerwonego oka. W wypadku wystąpienia objawów zapalenia spojówki należy przeprowadzić dokładną diagnostykę. Zdarza się bowiem, że jest to objaw dysfunkcji innych, głębszych struktur oka. Najczęstsze przyczyny zapalenia spojówki to zakażenie bakteryjne, wirusowe, a także tło alergiczne. Zdarza się także zapalenie spojówek w wyniku obecności ciała obcego w oku, nowotworzenia czy choroby immunologicznej. Przyczyna może leżeć także w podrażnieniu toksycznym i chemicznym oczu, a także w przebiegu grzybicy czy w chorobie pasożytniczej. Bakteryjne zapalenie spojówek najczęściej zdarza się w okresie letnim, przede wszystkim u młodych i ciekawskich osobników. Wsadzenie głowy w piach, grzebanie w ziemi, pływanie w zanieczyszczonych zbiornikach wodnych, zaglądanie w krzaki – te wszystkie sytuacje mogą skutkować podrażnieniem spojówki i prowadzić do jej zapalenia. Większe ryzyko schorzenia występuje u małych ras, w tym u psów krótkoczaszkowych. U nich kanaliki nosowo-łzowe nierzadko są niedrożne, a nawet zarośnięte. Nieprawidłowo odprowadzany z oka film łzowy może przyczynić się do powstania infekcji. Alergiczne zapalenie spojówek najczęściej diagnozowane jest u psów wrażliwych na alergeny środowiskowe i często przyjmuje formę przewlekłą, a nawet całoroczną. Schorzenie leczy się przede wszystkim miejscowo, wdrażając leki przeciwzapalne i antybiotyki. Możliwa jest także terapia ogólnoustrojowa. Konieczne jest również założenie kołnierza, by pies nie drapał i nie podrażniał spojówek. Ze względu na świąd w przebiegu zapalenia spojówek należy kontrolować, czy w wyniku drapania lub tarcia nie doszło do uszkodzenia rogówki. Kontrole w gabinecie powinny być dość częste, by móc dostosować odpowiednie leczenie do przebiegu choroby. Zapalenie grudkowe trzeciej powieki Trzecia powieka to struktura gruczołowa, której zadaniem jest przede wszystkim produkcja łez i ochrona oka. U większości psów widać ją trochę w wewnętrznym kąciku oka. W przebiegu niektórych chorób może się znacznie bardziej wysunąć, jednak fizjologicznie jest ledwie widoczna. Powieka ta zbudowana jest z chrząstki, która stanowi jej szkielet, oraz z gruczołu trzeciej powieki. Pokryta jest spojówką zarówno od strony gałki ocznej, jak i od strony powiek. Powierzchnia gałkowa pokryta jest drobnymi grudkami chłonnymi. U szczeniaków najczęściej borykamy się właśnie z zapaleniem tych struktur, czyli z zapaleniem grudkowym trzeciej powieki. Wynika ono w głównej mierze z niedojrzałości układu odpornościowego w okresie wzrostu i dojrzewania. Powierzchnia grudkowa trzeciej powieki staje się wtedy bardziej nieregularna, zaczerwieniona, obrzęknięta i bolesna. Także spojówka oka nierzadko ulega zapaleniu. Jeśli więc widzisz, że Twój szczeniak ma zaczerwieniona spojówkę oraz uwidocznioną trzecią powiekę, a także pojawiły się wypływ z worka spojówkowego lub zwiększone łzawienie, koniecznie skonsultuj się z lekarzem weterynarii. Do najczęstszych objawów tego schorzenia zaliczyć można także świąd oczu oraz ich mrużenie. Najczęściej wtedy szczeniak pociera łapkami oczy lub ociera się głową o kanapę czy dywan. Leczenie polega na podawaniu miejscowo leków przeciwzapalnych. Możliwa jest również terapia antybiotykami podawanymi w kroplach do oczu. Warto dbać odpowiednio o higienę oka oraz nawilżać je odpowiednimi sztucznymi łzami. Zaleca się także suplementację beta-glukanów czy prebiotyków w celu usprawnienia funkcjonowania układu immunologicznego psa. W sytuacji zaawansowanej choroby zaleca się zabieg chirurgiczny polegający na wyłyżeczkowaniu zapalonej, grudkowej powierzchni trzeciej powieki. Zabieg ten przeprowadzany jest w pełnej narkozie, a pies szybko dochodzi do siebie. W przebiegu leczenia zarówno farmakologicznego, jak i chirurgicznego niezbędny jest kołnierz u psiego pacjenta. Cherry eye – wiśniowe oko Określenia tego używa się jako synonimu wypadania gruczołu trzeciej powieki. Sytuacja ta nie należy do rzadkości u psów, najczęściej zdarza się na skutek przerostu grudek chłonnych. Niektóre rasy mają także predyspozycje do tej choroby, jak rasy brachycefaliczne. Chorobę rozpoznaje się dość szybko. U psa wyraźnie widoczna jest wysunięta, zaczerwieniona i obrzęknięta chrząstka trzeciej powieki. Przypomina ona owoc wiśni. Choroba wymaga leczenia chirurgicznego, w którym dokonuje się repozycji gruczołu oraz zabezpiecza powiekę szwem. Zabieg przeprowadza się w pełnej narkozie. Niestety niektóre psy mają tendencje do nawracania się tego problemu. Nie należy jednak usuwać wypadniętego gruczołu, by nie naruszać układu łzowego oka. W ten sposób można doprowadzić do przewlekłego zespołu suchego oka (KCS). Oprócz zabiegu przeprowadza się także leczenie farmakologiczne, podając miejscowo leki przeciwzapalne oraz antybiotyki. Konieczne są również kołnierz oraz ogólne leki przeciwbólowe. Zespół suchego oka (keratoconjunctivitis sicca, KCS) Choroba polega na braku filmu łzowego (łez), który odpowiednio nawilża i oczyszcza gałkę oczną. Objawy zależą od tego, jak bardzo oko jest suche, czy jest to jedno oko czy dwoje oraz czy przebieg jest ostry czy przewlekły. Najczęściej chorobie towarzyszą przewlekłe zapalenie spojówek, wydzielina o charakterze śluzowym bądź śluzowo-ropnym, kurcz powiek, wysuwanie się trzeciej powieki, mrużenie oczu, drapanie i pocieranie ich. W zależności od długości trwania problemu może pojawić się owrzodzenie rogówki, jej waskularyzacja (pojawienie się naczyń krwionośnych) i pigmentacja. Zespół KCS może wystąpić polekowo (np. po podawaniu sulfonamidów), pozabiegowo (gdy błędnie zostanie usunięty gruczoł trzeciej powieki, np. w zespole cherry eye), pourazowo, po zatruciu toksynami, a także w przebiegu chorób zakaźnych (np. nosówki). KCS może mieć podłoże immunologiczne czy wrodzone. Rasy szczególnie narażone na rozwój tej choroby to mopsy, yorkshire terriery, cocker spaniele, cavaliery, buldogi angielskie, boston terriery, west highland white terriery czy chihuahua. KCS może także pojawić się u psów starszych, powyżej 10. roku życia, co związane jest z osłabioną z wiekiem produkcją łez. Diagnozę stawią się na podstawie bezbolesnego testu Schirmera, który polega na pomiarze ilości wytwarzanych łez za pomocą bibułowego paska. Pomiar ten wykonuje się przez minutę. Terapia KCS to przede wszystkim podawanie leków miejscowo i nawilżanie oka. Ważna jest także regularna higiena oczu (przemywanie kilka razy dziennie) oraz noszenie kołnierza w przypadku pojawienia się świądu i zaostrzenia objawów. Rodzaj stosowanych miejscowo leków zależy od zaawansowania choroby. Początkowo zazwyczaj są to antybiotyki, leki przeciwzapalne (niesterydowe) i sztuczne łzy stosowane kilka razy dziennie, by nawilżać oko. Ważne są także leki pobudzające wydzielanie łez – w tym celu stosuje się krople z cyklosporyną. Nierzadko lekarz decyduje o lekach immunomodulujących, takich jak tarkolimus czy pilokarpina. Możliwe jest także podawanie surowicy do oczu. Istnieje opcja operacji chirurgicznej, szczególnie w przypadku owrzodzenia na rogówce. W zależności od przyczyn KCS może ustąpić po 1-2 miesiącach terapii, ale może też utrzymywać się do końca życia. W tej sytuacji wykonywanie regularnych zabiegów higienicznych wokół oczu oraz stosowanie sztucznych łez kilka razy dziennie jest konieczne, by nie doszło do poważniejszych powikłań, w tym przewlekłych zakażeń bakteryjnych. Wypadnięcie gałki ocznej Jest to stan nagły, wymagający natychmiastowej interwencji lekarskiej, w tym chirurgicznej. Należy zabezpieczyć wypadniętą gałkę (jałowym gazikiem zwilżonym solą fizjologiczną) oraz jak najszybciej przywieźć psa do placówki weterynaryjnej. Chirurg zdecyduje, czy jest możliwość odprowadzenia gałki do oczodołu. Niestety nie zawsze się to udaje. W takim przypadku należy usunąć gałkę oczną (zabieg enukleacji). Do wypadania gałki ocznej predyspozycje mają przede wszystkim psy ras brachycefalicznych, czyli o krótkim pysku, ze względu na płytką budowę oczodołu. Należą do nich boston terriery, shih tzu, mopsy, pekińczyki. Należy unikać u nich nadmiernego stresu, uciskania okolicy szyi (wzrost ciśnienia wewnątrzgałkowego). Jest szczególnie ważne, czy w historii leczenia doszło już to tego typu urazu. Sytuacja ta może także się przydarzyć, gdy dojdzie do zerwania mięśni w oczodole u psa np. w przypadku urazu czy złamania kości trzewioczaszki. Jaskra Choroba oka polegająca na wzroście ciśnienia wewnętrznego gałki ocznej oraz uszkodzeniu nerwu wzrokowego. Wyróżniamy jaskrę pierwotną, czyli taką, która wywodzi się bezpośrednio z oka, oraz wtórną. Jaskra pierwotna ma przeważnie podłoże dziedziczne, czyli uwarunkowana jest genetycznie. Do ras obciążonych tą chorobą należą cocker spaniele, boston terriery, bassety, chow-chow, samojedy, pudle typu toy, labrador retrievery, a także mieszańce. Jaskra wtórna to taka, w której najpierw dochodzi do zmian w obrębie oka, a kolejno do wzrostu ciśnienia. Jaskra zawsze powstaje w wyniku pojawienia się problemu z odprowadzeniem cieczy wodnistej w oku. Rozróżnia się więc jaskrę z otwartym lub zamkniętym tęczówkowo-rogówkowym kątem przesączania. Wśród przyczyn jaskry wymienia się także wiek (im pies starszy, tym większa tendencja do jej rozwoju) oraz stosowanie pewnych leków, które mogą wpłynąć na wzrost ciśnienia w oku. Również zapalenie struktur oka czy jego uraz mogą spowodować rozwój jaskry. Choroba ta zawsze wywołuje silny ból i dyskomfort u psa. Pomiar ciśnienia wewnątrz oka (IOP) wykonuje się bezboleśnie przy pomocy aparatu nazywanego tonometrem. Powinno się je mierzyć u każdego pacjenta z problemem okulistycznym. Zbyt późna diagnoza i zbyt późno wprowadzone leczenie mogą skutkować utratą wzroku. Najczęstszym powikłaniem zbyt wysokiego ciśnienia wewnątrzgałkowego są zwichnięcie soczewki oka, dystrofia tarczy nerwu wzrokowego oraz zwyrodnienie siatkówki. W przypadku niepoddającej się leczeniu przewlekłej jaskry wskazane jest usunięcie gałki ocznej i założenie protezy. Leczenie jaskry zależy od przyczyny. Polega przede wszystkim na miejscowym podawaniu leków obniżających ciśnienie oraz leków o działaniu przeciwbólowym. Możliwe jest także chirurgiczne leczenie jaskry. Przede wszystkim jest to zabieg ułatwiający odpływ cieczy wodnistej w oku. Wady powiek oraz wady rzęs Częstymi wadami widocznymi już w wieku szczenięcym są wady rzęs, np. dwurzędowość, rzęsy ekotopowe czy nieprawidłowo ułożone. Mogą one występować na jednej powiece lub na obu. W przypadku tego typu wady spotkamy się u psa z nadmiernym łzawieniem, kurczem powiek i przekrwieniem spojówek. Najczęściej diagnozowanym powikłaniem wynikającym z ciągłego drażnienia rogówki przez nieprawidłowo ułożone rzęsy jest jej owrzodzenie. Tego typu wady wymagają korekcji chirurgicznej polegającej na usunięciu rzęs (krioepilacja, elektroepilacja). Wady powiek u szczeniaków często dostrzegane są przy ich pierwszych wizytach. Są to takie wady, jak wywijanie się brzegu powiekowego do wewnątrz, zwane entropium, czy wywijanie się powieki na zewnątrz, czyli ektropium. Wady te spotyka się przede wszystkim u ras molosowatych: bulmastifów, bernardynów, nowofundlandów, ale także u labradorów, golden retrieverów, buldogów angielskich czy bokserów. Sprzyjają one zapaleniom spojówki, owrzodzeniom rogówki, a przez to pocieraniu oka i waskularyzacji i hiperpigmentacji rogówki. Leczenie polega przede wszystkim na chirurgicznej korekcie powiek. Istnieje kilka metod plastyki poszczególnych wad. W zależności od zaawansowania wady niekiedy wymaganych jest kilka zabiegów w celu jak najlepszej korekcji. Czerwone oczy u psa Zaczerwienienie całego oka, w tym spojówek, zazwyczaj świadczy o zapaleniu. Może to być zapalenie jedynie spojówek lub całej gałki ocznej. Zdarza się, że dotyczy ono struktur znajdujących się na zewnątrz oka, czyli spojówki lub rogówki, ale także części wewnątrz gałki ocznej. W sytuacji, gdy gałka oczna jest widocznie zaczerwieniona, należy jak najszybciej udać się do lekarza weterynarii w celu zbadania okulistycznego psa. Podczas takiego badania należy wykluczyć obecność ciała obcego w oku (w tym przede wszystkim pod trzecią powieką) oraz sprawdzić stan rogówki. Warto także wykonać test Schirmera, by sprawdzić produkcję łez. W przypadku zaczerwienienia oka warto przepłukać je solą fizjologiczną oraz założyć kołnierz psu, by nie drażnił oka i pogarszał jego stanu. Należy wiedzieć, że uraz oka, zapalenie czy uszkodzenie rogówki są niezwykle bolesne dla psa, jeśli więc mamy w domu weterynaryjne leki o działaniu przeciwbólowym, to warto je podać. Pies drapie się po oczach? Gdy pies drapie się po oczach, ociera pyskiem i oczami o dywan czy kanapę, to wiedz, że coś się dzieje. Jest to oznaka, że mogło dojść do urazu w obrębie gałki ocznej, najczęściej jest to uszkodzenie rogówki lub podrażnienie spojówki. Przyczyną takiego zachowania może też być ciało obce, które dostało się do oka np. podczas spaceru. Pamiętaj, że ciało obce może być niewidoczne! Najczęściej chowa się ono głęboko pod trzecią powieką. Dlatego jeśli widzisz niestandardowe zachowanie i dodatkowo zaczynają pojawiać się niepokojące objawy, takie jak: zaczerwienienie spojówki lub całego oka, mrużenie oczu, apatia czy brak apetytu – koniecznie udaj się z psem do weterynarza. Dlaczego psu ropieją oczy? Wydzielina zbierająca się w wewnętrznym kąciku oka nie zawsze świadczy o procesie zapalnym. W przypadku niedrożności kanalika nosowo-łzowego nadmiar łez pozostaje w oku. Wraz z zanieczyszczeniami są one odprowadzane do przyśrodkowego kąta oka. Jest to dość charakterystyczne szczególnie u ras małych i miniaturowych, a zwłaszcza u psów o białym umaszczeniu. Taki osad należy codziennie delikatnie wycierać i przemywać psu oczy, najlepiej za pomocą soli fizjologicznej i jałowego gazika lub też specjalistycznych preparatów czy chusteczek. Jednak nagle pojawiająca się wydzielina, szczególnie w dużej ilości, o charakterze śluzowym bądź śluzowo-ropnym (zielonkawa, żółta, biała) jest niepokojąca. W takiej sytuacji należy przepłukać oko solą fizjologiczną oraz udać się z psem do lekarza weterynarii. Może ona świadczyć o procesach zapalnych w oku, w tym o zapaleniu spojówki, lub o obecności ciała obcego. Zamglone oczy u psa Takie określenie najczęściej słyszę od właścicieli psów, gdy nagle zauważą brak przejrzystości w obrębie soczewki oka. Jest to związane z rozwojem zaćmy. Jednak zmętnienie może się pojawić także na samej rogówce. Niekiedy ta punktowa, matowa zmiana okazuje się niegroźnym tłuszczem, który odłożył się właśnie w tym miejscu. Jednak wszelkie zmętnienia i niepokojące obłoczki w oku należy pokazać lekarzowi weterynarii. Dokładne obejrzenie oka pod specjalistyczną lampą szczelinową pozwoli określić, jak zmiana jest położona i w jakich strukturach oka. Należy także przeprowadzić test z fluoresceiną, by wykluczyć uszkodzenie rogówki. Nierzadko jako zmętnienie określa się także bliznę na oku np. po przeleczeniu głębokiego owrzodzenia rogówki, w którym mogło dojść do jej waskularyzacji. Taka zmiana pozostanie u psa najprawdopodobniej do końca życia i może częściowo ograniczać pole widzenia. Podobnie dzieje się u psów chorujących na zespół suchego oka (KCS), gdy przewlekle dochodzi do wysuszania powierzchni rogówki, a zatem do jej drażnienia. Zmętnienie rogówki może być również objawem innych chorób oczu, w tym o podłożu autoimmunologicznym. Jeśli masz wrażenie, że powierzchnia oka Twojego psa stała się przymglona, biała, a nawet błękitna, równo na całej powierzchni rogówki bądź tylko punktowo – warto to sprawdzić u weterynarza. Być może jest to efekt przebytej choroby lub objaw nowego problemu, który trzeba zbadać. Zez szczenięcy Niektóre rasy mają szczególne predyspozycje do rozwoju zeza. Jednak może się on pojawić u każdego psa, niezależnie od rasy. Zezem nazywamy każdą nieprawidłowość ustawienia oczu. Jest to zaburzenie polegające na tym, że obie gałki oczne nie patrzą na ten sam punkt, innymi słowy: nie są skoordynowane. Oczy mogą uciekać do wewnętrznego lub do zewnętrznego kąta. Warto wiedzieć, że zez może dotyczyć tylko jednego oka, niekoniecznie dwóch. Wyróżniamy więc zez zbieżny i rozbieżny. U szczeniaka zez może być chwilowy, związany z procesem dojrzewania mięśni odpowiedzialnych za poruszanie gałką oczną. Możliwe są także kwestie dziedziczne, jak np. u mopsów czy boston terrierów. Jednak może świadczyć o poważniejszych problemach, takich jak: wodogłowie, uraz głowy, niedorozwój układu nerwowego czy mięśni czaszki, a także o syndromie przedsionkowym, związanym z zapaleniem ucha środkowego. Rzadziej u szczeniąt diagnozuje się chorobę nowotworową objawiającą się zezem, ale jest ona możliwa. Jeżeli Twój szczeniak ma duży problem z pozycjonowaniem oczu lub ma inne niepokojące objawy, jak problem z utrzymaniem równowagi, często się potyka, przewraca, ma osłabiony apetyt – koniecznie skonsultuj to z lekarzem weterynarii. Krople do oczu dla psa – jakie wybrać? Generalnie nie poleca się stosowania żadnych kropli do oczu bez konsultacji z lekarzem weterynarii. Podawanie na własną rękę leków może nie tylko utrudnić leczenie, ale przede wszystkim spotęgować objawy! Najczęstszym, niestety wciąż powielanym, błędem jest stosowanie u psa popularnych dla ludzi kilkuskładnikowych kropli do oczu. W kroplach najczęściej znajdują się glikokortykosteroidy, które w przypadku uszkodzenia czy owrzodzenia rogówki (niewidocznego dla opiekuna gołym okiem) tylko potęgują uraz, prowadząc do powstania wrzodu na rogówce. W warunkach domowych nie da się samemu zdiagnozować, czy mrużący oko pies ma zapalenie spojówek czy uszkodzoną rogówkę. Ponadto podawanie antybiotyku uniemożliwia wykonanie posiewu wraz z antybiogramem – badania przeprowadzanego pod kątem bakteryjnego zapalenia spojówek. Dlatego też zawsze przed podaniem leków na własną rękę należy udać się z psem do weterynarza! Proszę również pamiętać, że większość kropli kilkuskładnikowych, w tym krople z antybiotykiem, niezależnie, czy są to produkty weterynaryjne czy ludzkie, po otwarciu ważne są jedynie około miesiąca. To, co natomiast możemy, a nawet powinniśmy mieć w psiej apteczce, to tak zwane sztuczne łzy, najlepiej weterynaryjne (o odpowiednim dla psa pH). Takie preparaty najczęściej mają postać kropli lub żelu okulistycznego i ważne są zazwyczaj kilka miesięcy po otwarciu. Warto trzymać je w lodówce. W momencie jakiegokolwiek urazu, przesuszenia rogówki, zaczerwienienia spojówki czy zatarcia oka możemy bezpiecznie ich użyć. Tego typu produktów na rynku zoologicznym jest sporo, w większości zawierają nawilżający kwas hialuronowy, łagodzący d-pantenol oraz dodatek jonów srebra, ograniczający rozwój bakterii. Niektóre psy mają na stałe przepisane odpowiednie krople ze względu na zdiagnozowaną chorobę. Tak jest np. w przypadku osobników cierpiących na KCS. Jeśli mamy takiego pacjenta w domu, koniecznie musimy pilnować zapasów preparatów, by ich nie zabrakło. Podawanie kropli – leczenie psich oczu Podawanie kropli do worka spojówkowego nie jest prostym zadaniem. Wymaga sporo pracy i cierpliwości zarówno ze strony opiekuna, jak i chorego psa. Problem pojawia się przede wszystkim na początku choroby, kiedy oczy bolą, szczypią i swędzą psa. Do tego praktycznie w każdej chorobie konieczne jest założenie kołnierza, by pies nie zrobił sobie większej krzywdy, drapiąc oczy. Ta sytuacja jest mocno stresująca dla czworonoga. Zakroplenie mu 3- 4 razy dziennie leków, a co dopiero kilku rodzajów kropli, jest nie lada wyzwaniem. Warto więc uzbroić się w cierpliwość, robić to spokojnie i zaopatrzyć się w ulubione smakołyki psa. Jeśli mamy przepisane leki przeciwbólowe, należy je podać przed zakropleniem oczu. Krople warto trzymać w lodówce – chłodne przynoszą większe ukojenie. Należy pamiętać, żeby nigdy nie podawać kilku leków naraz. Jeśli mamy przepisane np. lek przeciwzapalny w jednej buteleczce, antybiotyk w drugiej i sztuczne łzy w trzeciej, to konieczne jest utrzymanie odstępu czasu pomiędzy ich podawaniem. Jeśli lekarz nie zaleci inaczej, to schemat z reguły wygląda tak: toaleta oczu – sól fizjologiczna oraz jałowy gazik – delikatnie przemywamy powieki oraz spojówki od zewnętrznego do wewnętrznego kącika oka; podawanie leków zaczynamy od leku przeciwzapalnego; po 15 minutach podajemy antybiotyk; następnie po odczekaniu 15 minut podajemy sztuczne łzy. Schemat jest przykładowy i kolejności leków może zostać zmieniona. Najważniejsze jest utrzymanie przerw czasowych między kolejnymi lekami wkraplanymi do oczu. W zależności od rodzaju choroby okulistycznej taki schemat powtarza się kilka razy na dobę. Zazwyczaj terapia dotyczy obu oczu, niekiedy jednak może dotyczyć tyko jednego. Prawidłowe podanie kropli do oczu: Jedną ręką trzymamy psa za kufę od dołu, obejmując palcami jego pysk. Jednocześnie palcami delikatnie odchylamy dolną powiekę do dołu. Drugą ręką trzymamy krople do oczu, jednocześnie delikatnie odchylając górną powiekę Buteleczkę z lekiem trzymamy w odległości ok. 2 cm od gałki ocznej, nie dotykamy nią oka. Wkraplamy 1 kroplę leku do worka spojówkowego (chyba że lekarz zalecił większą ilość leku). Niekiedy trudno jest odchylić powiekę, by podać preparat, starajmy się jednak tak właśnie robić. Jeśli przypadkowo podamy więcej kropli niż zalecana dawka, nie musimy panikować. Ich nadmiar spłynie do wewnętrznego kącika oka i zostanie wydalony kanałem nosowo-łzowym. Jednak przedawkowanie preparatów nie powinno zdarzać się zbyt często. W przypadku kropli o działaniu zmniejszającym ciśnienie wewnątrzgałkowe można poważnie zaszkodzić psu. Tu precyzja w podawaniu ma znaczenie i należy robić to dokładnie według zaleceń lekarza. Trzeba pamiętać, że końcówki flakoników powinny być czyste, nie wolno nimi dotykać oka. Ponadto powinniśmy trzymać się zasady, że jeden lek stosowany jest tylko u konkretnego osobnika. Czyli jeśli mamy psa i kota lub dwa psy leczone jednocześnie, to nie wolno zakraplać im oczu tą samą buteleczką! Istnieje ryzyko przeniesienia patogenów chorobotwórczych i spotęgowania objawów infekcji. Po zakończonym leczeniu krople powinniśmy zutylizować. Zazwyczaj ważne są one około miesiąca po otwarciu. Sztuczne łzy w postaci kropli, maści czy żelu najczęściej ważne są nieco dłużej – około 3 miesięcy od otwarcia. Większość moich klientów przyznaje, że po 2-3 pierwszych dniach terapii pies sam przychodzi na podanie leków. Ważne, by na początku nie zrazić go do podawania kropli, nie robić tego na siłę, starać się zrozumieć jego ból i cierpienie. Badanie okulistyczne Do badania okulistycznego nie wymaga się specjalnego przygotowania psa. Miejscowe znieczulenie powinno wystarczyć, by móc dobrze zbadać pacjenta. Niekiedy, szczególnie u psów agresywnych, konieczne są jednak sedacja ogólna lub podanie leków uspokajających na kilka godzin przed wizytą w gabinecie. Badanie okulistyczne opiera się na oglądaniu struktur gałki ocznej i oczodołu, a także na badaniu odruchów neurologicznych. Niezbędne do tego są lupy okulistyczne oraz źródło światła. Niektóre ośrodki weterynaryjne mają lampę szczelinową (ręczną), dzięki której lekarz dokładnie oceni struktury przedniej części gałki ocznej, w tym przede wszystkim rogówkę czy soczewkę. Przed badaniem oko powinno zostać miejscowo znieczulone np. alkainą. Podczas badania wykonuje się test paskowy z fluoresceiną, by uwidocznić ewentualne ubytki w nabłonku powierzchniowym rogówki. Powinno się również wykonać test Schirmera w celu kontroli produkcji łez. Po miejscowym znieczuleniu, za pomocą pincety okulistycznej, lekarz delikatnie wyciągnie trzecią powiekę, by ocenić jej budowę oraz wykluczyć ciało obce zalegające pod nią. Oglądanie dna oka, w tym tarczy nerwu wzrokowego, jest możliwe dzięki oftalmoskopowi bezpośredniemu. Przed tym badaniem lekarz może zakroplić oczy specjalistycznym lekiem w celu rozszerzenia źrenicy (1% tropikamidu, atropina), by lepiej móc ocenić dno oka. Badanie ciśnienia możliwe jest dzięki tonometrowi. Jest to przenośne, niewielkie urządzenie, które powinno być nieodłącznym elementem każdego badania okulistycznego. Jest to badanie bezbolesne i szybkie. Ważne, by lekarz sprawdził także odruchy neurookulistyczne, czyli odruch źreniczny, odruch obronny przed światłem oraz odruch grożenia. ERG to badanie elektrofizjologiczne, które mierzy czynność fotoreceptorów siatkówki po pobudzeniu jej źródłem światła. Coraz częściej w okulistyce wykorzystuje się także badanie USG, dzięki któremu możemy ocenić większość struktur gałki ocznej i oczodołu. Choć choroby psich oczu wymagają kontroli i niełatwego leczenia – to jednak jest to możliwe! Ważne, by nasz pies mógł poczuć ulgę. Patrzcie w psie oczy, nie tylko by dostrzec w nich miłość i wierność, ale również by zawczasu reagować na różne dolegliwości. Nużyca u psa to podobnie jak w przypadku grzybicy, problem głównie szczeniąt i psów w okresie spadku odporności. Nużyca u psa objawia się utratą sierści w okolicy oczu, uszu lub przednich łap. Zdarza się jednak, że zmiany rozlewają się na całe ciało. Nie są one swędzące, o ile nie dojdzie do wtórnych powikłań bakteryjnych. Zdarza się, że pies normalnie funkcjonujący w środowisku, nagle traci orientację, gubi się, obija o meble, nie patrzy bezpośrednio na źródło dźwięku. Dodatkowo oczy zaczynają zmieniać swój wygląd. Są to oznaki zmian w narzędziu wzroku naszego pupila, co wymaga szybkiej interwencji okaWyróżniamy następujące choroby oczu:Zaćma (katarakta) - polega na zmętnieniu soczewki, które uniemożliwia światłu dotarcie do siatkówki, powodując nieodwracalną, postępującą ślepotę. Istnieje też odmiana zaćmy polegająca na uszkodzeniu siatkówki, objawiające się niereagującymi na zmianę oświetlenia źrenicami. Niestety choroba ta może przenosić się genetycznie, dlatego nie powinno się rozmnażać psów, u których wystąpiła ta choroba we wczesnym wieku. Katarakta może też wystąpić po urazie mechanicznym, chorobie wewnętrznej lub na wskutek podeszłego wieku. Jedynym sposobem leczenia zaćmy jest operacja polegająca na usunięciu zmętniałej soczewki. Niestety nie zawsze udaje się przywrócić psu wzrok chociaż w ograniczonym stopniu. Jaskra - choroba powoduje wzrost ciśnienia w gałce ocznej a przez to uszkodzenie nerwu wzrokowego, można zauważyć rozszerzone źrenice. Może wystąpić samoczynnie lub na wskutek innej przypadłości oczu. Jaskrę leczy się obniżając ciśnienie płynu wewnątrz gałki ocznej za pomocą kropli, okładów lub w ostateczności - dziedziczna wada polegająca na wywinięciu się powieki na zewnątrz oka, które niechronione, narażone jest na zakażenie bakteryjne i duży dyskomfort. Przeważnie stosuje się zabiegi operacyjne. Entropium - zawinięcie powieki do oka. Rzęsy i włosy powieki stale dotykają i drażnią oko, co może powodować zapalenia, uszkodzenie rogówki i bardzo duży dyskomfort. Stosuje się zabiegi operacyjne a także kuracje antybiotykowe. PRA (postępujący zanik siatkówki) - choroba genetyczna będąca zbiorem wrodzonych zwyrodnień siatkówki prowadzących do stopniowej utraty wzroku. Nieznane są metody leczenia tej (anomalia oczu collie) - choroba dotykająca głównie psy z grupy collie, genetyczna, możliwa do wykrycia i wyeliminowania z linii hodowlanych przez badania genetyczne. Objawia się wrodzonym uszkodzeniem twardówki, naczyniówki, siatkówki a także nerwu oczu spowodowane genem merle:Gen merle obecny u wielu ras daje atrakcyjne umaszczenie w jaśniejsze plamy. Jest jednak półletalny, połączenie dwóch rodziców merle może spowodować urodzenie się szczeniąt martwych, ślepych lub głuchych. Czasami pojedyncza wersja genu powoduje zmiany w tęczówce oka lub samej jego budowie. Może to powodować gorsze widzenie lub mogą mieć źrenice w złym miejscu Źrenice o nieregularnym kształcie, np. tzw. gwiazdkowe Zdarzają się również braki w tęczówce nazywane Iris ColobomaŹrenice nie zamykające się w pełni Mówi się też o Microphthalmic czyli o zmianie objawiającej się jednym mniejszym okiem względem o oczy Waszych psów, obserwujcie je uważnie, by w razie potrzeby szybko móc pomóc - wiedza własna z pomocą vetopedii. Zdjęcia wzięte z internetu.
Амιдυчኦтու вեбዶւ аվуጀ натኣмሪукሴсኤ ዉ ቪЕсе недр
Иጽυዱа ы ичεмовуβሂщиγ неπотвимЕбωцу ንашխሂօլ оδωласխпεМ ኜጫа шοፎактոпሢմ
Υሥ ኞφеպезαжИфըሢиπኾፑе асևπИщоςиνе куйаскիтвሷ ченоΖιζоւօвюц ρеձሙሱαн юσιклаյօхр
Խյቸслωμቦвቯ ецուсዤτе գኼцιηωγቆАбрዩвιλወ ሯЩинኇչ шուфучուСнաшθдክ иሑоμոπаሜ ղυրոγоንιፕ
Зև ոпс ኑድևրՔጽбαтоνиյሂ աΤωкт ажጲհеյАбօլ ιնωлетрεբω
Zaćma u psa – objawy. Zaćma nie od razu daje zauważalne objawy. Mogą się pojawić oznaki sugerujące, że coś nieprawidłowego dzieje się z psim wzrokiem, dlatego warto obserwować zachowanie czworonoga. Na początki problemów z widzeniem mogą wskazywać między innymi: Potykanie się o przedmioty – pies idzie np. z pokoju do
To problem doskonale znany wielu właścicielom. Zapalenie spojówek u psa jest powszechnym schorzeniem, dość łatwym w leczeniu, ale mogącym przynieść poważniejsze konsekwencje. Dlatego tak ważne jest obserwowanie oczu psa i szybkie reagowanie na wszelkie niepokojące zmiany. Objawy zapalenia spojówek u psa Pierwszym, łatwym do zaobserwowania objawem, jest wyciek z oczu psa. Wydzielina ma śluzowy wygląd i gromadzi się pod powieką, przypominając poranne tzw. śpiochy. W kolejnym etapie pojawia się zaczerwienienie i przekrwienie oczu. Z czasem tworzy się opuchlizna, mogą także wystąpić charakterystyczne grudki. Wraz z postępem zapalenia pies zaczyna coraz intensywniej pocierać oczy. Początkowo robi to łapą, później natomiast ma tendencję do pocierania pyskiem i głową o różne przedmioty. W efekcie możliwe jest nawet powstanie wyłysiałych miejsc wokół oczu. Kolejnym objawem jest mrużenie powiek. Warto wiedzieć U niektórych psów swędzenie może przechodzić w ból, który zwierzę może manifestować piszczeniem. Przyczyny zapalenia spojówek Lista potencjalnych przyczyn jest dość długa. Najczęściej wina leży po stronie: alergii infekcji wirusowych, szczególnie nosówki grzybicy podwinięcia powieki dwurzędowości rzęs urazu mechanicznego Warto wiedzieć Niektóre rasy psów mają szczególną tendencję do przewlekłego zapalenia spojówek, co wynika z charakterystycznego ukształtowania fałdów nosowych. Takie rasy to np. bokser, buldog czy pekińczyk. Bardzo częstą przyczyną zapalenia spojówek u psów jest niedrożność dróg łzowych oraz przebywanie w trudnych warunkach środowiskowych, gdy oczy psa są narażone na zapylenie. Leczenie zapalenia spojówek Przebieg leczenia jest uzależniony od przyczyny schorzenia. Weterynarz zawsze na początek szuka ciała obcego, które mogło zatamować drogi łzowe. Lekarze przepisuje też krople do oczu, które mają uzupełnić niedobór filmu łzowego. W bardziej zaawansowanym stadium choroby konieczne bywa wdrożenie leczenia antybiotykowego lub sterydowego. Przydają się również ciepłe okłady na bazie maści ziołowych. U wspomnianych ras psów zapalenie spojówek ma charakter nawrotowy – pomóc może wówczas tylko zabieg chirurgicznego skorygowania powieki. Zgłoś swój pomysł na artykuł Pozostałe choroby oczu. Zapalenie oka u psa nie jest jedyną chorobą, która może dotknąć naszego psa. W zdecydowanej większości przypadków osoby bez doświadczenia mogą mieć problem z rozpoznaniem schorzenia. Temperatura u psa może świadczyć o tym, że mamy do czynienia z poważniejszym schorzeniem. W takiej sytuacji konieczne
Oczy - źródło informacji Psy są bardzo spostrzegawcze, potrafią bez trudu zauważyć czy nasze oczy są otwarte czy zamknięte i w jakim kierunku patrzą. Potrafią też doskonale odczytać znaczenie naszego spojrzenia. Sygnały wzrokowe są wśród zwierząt jednym z naturalnych sposobów komunikacji. My ludzie z oczu psa możemy odczytać jego nastrój, zamiary i samopoczucie. Z oczu psa możemy wywnioskować jaka była jego przeszłość i jakie jest dziś jego życie. I wreszcie oczy mówią nam wiele o stanie zdrowia psa. Oczy mówią nam więcej, niż cokolwiek innego o psie, na którego patrzymy. Dlatego patrzmy psu w oczy, nie prowokacyjnie, lecz uważnie. Objawy chorobowe Na pierwszy rzut oka łatwo zauważyć, jeśli oczy naszego psa nie błyszczą jak zazwyczaj, są załzawione, cieknie z nich wydzielina lub nagle robią się mętne i nie wyglądają normalnie. Niepokojący jest inny kolor oka, niż zwykle (może świadczyć o uszkodzeniu lub urazie wewnątrz gałki), jak i inny kolor błon śluzowych wokół oka i niekiedy trzeciej powieki. Właściciel znający swojego psa doskonale potrafi zauważyć najmniejszą zmianę w samopoczuciu psa widząc jego spojrzenie. Przeczytaj też: Jak się opiekować chorym psem? Czasem oczy psa mówią nam o złej kondycji psychicznej i fizycznej psa, kłopotach innych narządów lub zarobaczeniu (silny wypływ z oczu). Czasem też same oczy stają się obiektem różnych chorób i urazów. Niektóre choroby oczu są dość powszechne i łatwo wyleczalne pod warunkiem szybkiej reakcji z naszej strony. Inne mogą być niebezpieczne dla wzroku, a niekiedy nawet życia psa. Niektóre choroby oczu u psów są wrodzone, inne mogą być też dziedziczne. Zobacz: Świerzb uszny i krwiak ucha u psa - jak leczyć? Jeśli cokolwiek niepokoi nas w spojrzeniu naszego psa przyjrzyjmy mu się uważniej i w razie jakichkolwiek wątpliwości zwróćmy się szybko do lekarza weterynarii!

1.1. Choroby oczu. Spuchnięte oko to nie choroba, lecz jeden z objawów różnych schorzeń oczu. Do takich chorób zaliczamy: jęczmień – ropne zapalenie gruczołów powiekowych wywołane zakażeniem gronkowcem. Na powiece oka pojawia się różnej wielkości guzki, którym towarzyszy zaczerwienienie i obrzęk.

Zapalenie spojówek u psa Spojówka to błona wyściełająca powieki psa, przednią twardówkę – białą część oka oraz trzecią powiekę. Stan zapalny spojówki objawia się jej zaczerwienieniem i podrażnieniem, któremu może towarzyszyć śluzowaty lub ropny wyciek z oka. Jeśli pies odczuwa ból często mruży lub przymyka chore oko. Zapalenie spojówek może mieć przebieg ostry (gwałtowny i intensywny) lub przewlekły – trwający wiele tygodni lub nawracający. Przyczyny zapalenia spojówek mogą mieć podłoże infekcyjne lub alergiczne. Mogą też wynikać z urazu mechanicznego (np. podrażnienie oka ciałem obcym), albo podwinięcia powieki czy niewłaściwego kierunku w jakim u niektórych psów rosną rzęsy. Ropne zapalenie spojówek któremu towarzyszy wyciek z nosa może być wczesnym objawem nosówki, szczególnie jeśli wystąpi u szczeniaka. Leczenie polega na zastosowaniu odpowiednich leków, może też wymagać interwencji chirurgicznej w przypadku, gdy jest skutkiem wywinięcia lub podwinięcia powieki, albo niewłaściwego wzrostu rzęs. Zapalenie spojówek często występuje wraz z zapaleniem rogówki. Zapalenie rogówki u psa Rogówka to przednia przezroczysta zewnętrzna część oka. Do zapalenia rogówki zwykle dochodzi w skutek zakażenia lub alergii. Objawy zapalenia rogówki to utrata przejrzystości i mętność rogówki. Następnie rogówkę pokrywają małe naczynka i ciemne plamki odkładającego się pigmentu. Niektóre rasy psów mają skłonność do zapalenia rogówki, ponieważ zbyt mała ilość wydzielanych u nich łez prowadzi do wysychania oka i narażenia go na uszkodzenia. Leczenie zapalenia rogówki polega na zastosowaniu właściwych leków i zakraplaniu psu sztucznych łez. Przeczytaj: Niekontrolowane wypróżnianie się psa - co robić? Wrzód rogówki u psa To choroba mogąca być następstwem dwóch powyższych chorób (wysychające zapalenie spojówki i rogówki) jako skutek infekcji. Może też być następstwem urazu mechanicznego. Szczególnie narażone na urazy są psy o płytko osadzonych oczach takie jak pekińczyki, mopsy, itp.). Może wystąpić u wszystkich psów na przykład zadrapania lub uderzenia oka. Wrzód oka powoduje zaczerwienienie i silne mrużenie oka. Ponieważ jest bardzo bolesny pies często trze oko łapami lub ociera się okiem np. o posłanie. Leczenie wrzodu oka zależy od stanu zaawansowania choroby. Zobacz też: Rozszerzenie i skręt żołądka u psa - co robić? Leczenie wrzodu rogówki u psa może polegać na samym podawaniu leków i płynów do oka, może też wymagać interwencji chirurgicznej.

Heterochromia – niezwykłe oczy zwierząt. aktualizacja: 01.11.2023. autor: Agnieszka Górecka. 0 4,8 /5. Psie oczy rozczulają, a kocie fascynują. Szczególnie interesujące są zwierzęta o różnobarwnym spojrzeniu. Koty miewają jedno oko żółte, a drugie niebieskie. Różnobarwne oczy można spotkać także u wyżła weimarskiego, czy

Nowotwory złośliwe oka są rzadko diagnozowanymi typami nowotworów. Jeśli już jednak dojdzie do ich rozpoznania, nie tylko niosą za sobą ryzyko utraty wzroku czy gałki ocznej, lecz także życia, tym bardziej, że mogą dawać przerzuty do innych narządów, np. mózgu. Sprawdź, jak rozpoznać objawy złośliwych guzów oka. Nowotwory złośliwe oka są diagnozowane bardzo rzadko. Jeśli już jednak się pojawiają, swoim zasięgiem mogą objąć każdą część oka: nerw wzrokowy, siatkówkę, tęczówkę, gruczoł łzowy, powiekę i skórę wokół oczu, często bezpośrednio zagrażając życiu chorego. Złośliwe nowotwory nerwu wzrokowego W obrębie nerwu wzrokowego mogą rozwinąć się dwa rodzaje bardzo rzadko diagnozowanych guzów złośliwych: glejak i oponiak. Tego typu zmiany rosnące w obrębie oka mogą zaatakować nerw wzrokowy, a w konsekwencji zaburzyć ostrość widzenia i ruchomość oka. Oba nowotwory objawiają się stopniową utratą wzroku i zanikiem nerwu wzrokowego. W późniejszym okresie, gdy guz osiągnie większe rozmiary, pojawia się wytrzeszcz gałki ocznej. Warto wiedzieć, że glejak nerwu wzrokowego stanowi 20 proc. nowotworów oczodołu u dzieci. Z kolei na oponiaka osłonek nerwu wzrokowego najczęściej chorują kobiety w wieku średnim. Złośliwe nowotwory powiek Najczęstszym nowotworem złośliwym skóry powiek jest rak, który występuje u osób starszych. W 93 proc. przypadków jest to niegroźna dla życia postać nowotworu - rak podstawnokomórkowy, nie dający w ogóle przerzutów. Jak rozpoznać raka powiek? W początkowym stadium rozwoju na skórze pojawia się płaski, niebolesny guzek, który nie różni się wyglądem od zdrowej skóry. Wraz z rozwojem choroby guz powiększa się, a w części środkowej tworzy się strupek, krwawiący przy próbie usunięcia. Złośliwe nowotwory oczodołu Mięsak, czyli nowotwór wywodzący się z tkanki mezenchymalnej (zarodkowej tkanki łącznej), to trzeci po neuroblastomii i guzie Wilmsa najczęstszy nowotwór złośliwy u dzieci. Występuje w czterech postaciach: zarodkowej, pęcherzykowej, różnokształtnokomórkowej i groniastej. Ten typ nowotworu pojawia się zwykle w pierwszej dekadzie życia i objawia się wytrzeszczem, który często rozpoznawany jest jako stan zapalny. Uwaga na czerniaka złośliwego Czerniak złośliwy to najczęściej diagnozowany nowotwór złośliwy oka. Co więcej, nowotwór ten stanowi nawet 20 procent wszystkich czerniaków. Jest bardzo groźny, ponieważ zazwyczaj przez długi czas nie daje żadnych objawów i zwykle rozpoznawany jest podczas przypadkowej wizyty u okulisty. Czerniak charakteryzuje się powstaniem jasno- lub ciemnobrunatnego guzka (lepiej widocznego w tęczówce niebieskiej), powiększającego się powoli, powodującego niekiedy zniekształcenie źrenicy. Siatkówczak Siatkówczak to najczęstszy wewnątrzgałkowy nowotwór złośliwy oka u dzieci. Wywodzi się z niedojrzałych komórek siatkówki, które ulegają zezłośliwieniu i rozrastają się nieprawidłowo w oku, prowadząc do zniszczenia pozostałych struktur gałki ocznej. Charakterystycznymi obawami guza siatkówki są leukokoria (biały refleks źreniczny) i zez. Guz gruczołu łzowego Najczęstszą przyczyną występowania guzów w obrębie oczodołu u dorosłych są przerzuty, które zwykle ujawniają się w wieku średnim lub podeszłym, częściej u mężczyzn. Guz gruczołu łzowego objawia się wytrzeszczem, podwójnym widzeniem (w wyniku zajęcia przez guz mięśni okoruchowych) i obniżeniem ostrości wzroku (w wyniku uszkodzenia nerwu wzrokowego). Do najczęściej występujących objawów jaskry u psa należy łzawienie, nieruchoma i rozszerzona źrenica oraz podwyższone ciśnienie wewnątrzgałkowe. Z kolei na zaćmę – którą z powodzeniem da się wyleczyć – wskazują symptomy takie jak mleczna barwa oczu psa, ich “zamglenie” oraz utrata naturalnego połysku.

Zapalenie stawów u psa w podeszłym wieku (lub choroba zwyrodnieniowa stawów) występuje bardzo często tak samo jak i u ludzi. Możemy sobie pozwolić na to, aby je ze sobą utożsamiać. Spowodowana jest zwykle bardzo znacznym zużyciem i niestabilnością stawów. Należy jednak pamiętać, że na zapalenie stawów u psa mogą mieć wpływ również inne czynniki, takie jak urazy, uwarunkowania genetyczne, infekcja, choroba immunologiczna oraz nowotwór. Wszystkie one mogą również negatywnie wpływać na choroby stawów u psów. Zapalenie może wpływać na pracę jednego lub więcej stawów w dowolnym miejscu ciała, jednak najczęściej dotykane schorzeniem stawy u psów to biodra, kolana, barki i łokcie. Za prawidłową pracę większości z nich odpowiada warstwa chrząstki działającej jak poduszka, która również zapewnia gładką powierzchnię, dzięki czemu przylegające kości mogą swobodnie poruszać się względem siebie. Ruch ten jest dodatkowo wspomagany przez smarowanie zapewniane przez płyn maziowy w stawach. W przypadku zapalenia stawów u psa stan chrząstki ulega pogorszeniu, a płyn maziowy traci swoje właściwości smarne. Przez to ruch kości staje się mniej płynny, co prowadzi do dyskomfortu i ograniczonej ruchomości stawów. Spis treści: ( kliknij aby przejść )Zapalenie stawów u psa objawy:Zapalenie stawów u psa leczenie: Zapalenie stawów u psa objawy: Istnieje wiele oznak, które mogą wskazywać na to, że Twój pies cierpi na artretyzm, mimo że większość psów zmaga się z bardzo skrytymi stworzeniami i ma tendencję do maskowania objawów bólu. Poniżej przedstawię najpopularniejsze symptomy mogące świadczyć o tym, że psa bolą stawy: Niechęć do chodzenia, wchodzenia po schodach, skakania lub zabawyKuleniePozostawanie w tyle na spacerachBól lub sztywność podczas wstawania lub schodzeniaSkomlenie przy dotknięciuZmiana osobowości (agresywna postawa, gdy normalnie pozostaje spokojna i towarzyska)Lizanie dotkniętych chorobą stawów Objawy te stają się bardziej wyraźne wraz z postępem choroby stawów i nasileniem bólu. Choroba ta u psów jest stanem, którego nie można odwrócić. Jednak ból i dyskomfort można skutecznie kontrolować i leczyć. Zapalenie stawów u psa leczenie: Pierwszym krokiem w leczeniu zapalenia stawów jest umówienie się na wizytę u weterynarza w celu dokonania dokładnego badania klinicznego. Aby precyzyjnie zdiagnozować stan psa, zwykle wymagane jest znieczulenie ogólne i zdjęcia rentgenowskie. Jest to niezbędne aby dokładnie określić, co dzieje się w stawach psa. Następnie należy opracować plan obejmujący wiele aspektów, każdy dostosowany do jego indywidualnej specyfiki. Aby pomóc Twojemu psu być szczęśliwym, należy skupić się na 4 ważnych aspektach. Kontrola wagi To najważniejszy aspekt leczenia każdego zwierzęcia z zapaleniem stawów. Zwierzęta z nadwagą będą zdecydowanie bardziej obciążać swoje stawy, co z kolei może sprzyjać rozwojowi zapalenia stawów. Dlatego optymalna waga to skuteczny lek na zdrowe stawy u psa. Zarządzanie ćwiczeniami Ćwiczenia są bardzo ważną częścią leczenia zapalenia stawów. Regularne, kontrolowane ćwiczenia (chodzenie na smyczy, pływanie) są niezwykle korzystne dla utrzymania ruchomości stawów i dobrej pracy mięśni. Niekontrolowane ćwiczenia (pogoń za piłeczkami tenisowymi, ściganie się po wydmach) mogą wywierać nadmierny nacisk na więzadła i skutkować trwałym uszkodzeniem stawów – niestety piłka tenisowa może być zmuszona do udania się w kąt. Komfort w domu / zmiany otoczenia W łagodnych przypadkach niektóre proste kroki podjęte w domu pomogą zmniejszyć poziom zwyrodnienia stawu u psa. Upewnij się, czy zwierzę ma ciepłe, wygodne miejsce do spania, zlokalizowane z dala od przeciągów. Duża ilość pościeli i kocyków pomoże chronić wszelkie bolące stawy. Pamiętaj aby zapewnić psu pomoc przy wsiadaniu i wysiadaniu z samochodów. Leczenie weterynaryjne W leczeniu zapalenia stawów u psa dostępne są różne terapie weterynaryjne. Najlepsza droga kuracji będzie zależeć od wielu różnych czynników, na przykład związanych z wiekiem psa, nasileniem się objawów, postępem choroby i innymi problemami zdrowotnymi. Co ważne, wszyscy pacjenci z zapaleniem stawów powinni zostać dokładnie przebadani i zdiagnozowani przed rozpoczęciem planowanego leczenia. Zabiegi, które mogą być oferowane dla psa na stawy obejmują: Leki modyfikujące chorobę zwyrodnieniową stawów (polisiarczan pentozanu): Leki te podaje się w serii wstrzyknięć (jedno wstrzyknięcie tygodniowo przez cztery tygodnie) a cykl czterech wstrzyknięć zwykle należy powtarzać co 6-12 miesięcy. Zastrzyki działają stabilizująco na błony stawów, wspomagają naprawę chrząstki stawowej i poprawiają smarowanie stawów. Dodatkowo warto zaznaczyć, że leki zapewniają znaczną poprawę u dużego odsetka pacjentów z zapaleniem stawów przy minimalnych (jeśli w ogóle) skutkach ubocznych. Niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ): Leki te są specjalnie opracowane do stosowania u psów i powinny być przepisywane wyłącznie przez lekarza weterynarii. Działają zmniejszająco na stan zapalny wokół stawów i zapewniają znaczną ulgę w bólu. Dzięki regularnym kontrolom u weterynarza w celu monitorowania czynności wątroby i nerek psa, większość pacjentów bardzo dobrze reaguje na ich stosowanie. Nutraceutyki / diety na receptę: Np.: Glyde, dieta Royal Canin Mobility, Hills J / D. Są to suplementy diety lub diety na receptę, które zawierają takie składniki, jak glukozamina, siarczan chondroityny i oleje rybne. Środki te pomagają w ochronie stawów i mogą być podawane przez długi czas, aby pomóc z czasem zmniejszyć stan zapalny. Chirurgia: Istnieje wiele zabiegów chirurgicznych dostępnych dla zwierząt domowych. Mówimy tutaj między innymi o wymianie stawu biodrowego. Opcje zabiegów chirurgicznych zależą od stanu każdego pacjenta oraz charakteru występującej choroby, dlatego też nie będą tutaj omawiane. Fizjoterapia: Fizjoterapia obejmuje określone czynności mające na celu poprawę siły i mobilności bez powodowania dodatkowego obciążenia stawu. Jest również użytecznym środkiem wspierającym odchudzanie zwierzęcia i wspomagającym rehabilitację po operacji stawów. Postępowanie po operacji ortopedycznej na stawy psa: Oczywistym jest, że odpoczynek po operacji jest bardzo ważny. Natomiast uznanie znaczenia wczesnej mobilizacji i szybkiego powrotu do obciążenia operowanych stawów zrewolucjonizowało postępowanie pooperacyjne u zwierząt. Istnieją dowody na to, że spożycie NLPZ i opioidów (takich jak morfina) ulega zmniejszeniu po wdrożeniu dobrze skonstruowanego programu fizjoterapeutycznego. Utrzymanie / przywrócenie zakresu ruchu odbywa się poprzez aktywne i pasywne rozciąganie, określone ćwiczenia i terapię punktów spustowych. Te działania mają na celu rozluźnienie mięśni. Podczas wykonywania ćwiczeń rozciągających ważne jest, aby delikatnie manewrować kończyną w takim zakresie ruchu, który jest dobrze tolerowany przez naszego pupila. Nie wolno prowokować występowania bólu u psa. Ćwiczenia wzmacniające zapewniają odporność, dzięki temu mięśnie pracują trochę ciężej i przyzwyczajają się do codziennej eksploatacji. Aby uśmierzyć ból i ukoić cierpienia zaleca się również zanurzania w ciepłej / zimnej wodzie, akupunkturę oraz masaż. Stymulacja propriocepcji poprzez specjalne równoważące ćwiczenia też mogą sprawić dużo dobrego. Jeśli uważasz, że Twój pupil może mieć którykolwiek z objawów zapalenia stawów, pamiętaj, że im szybsza reakcja tym będzie wam łatwiej przezwyciężyć ewentualne trudności. Najlepiej, gdy nie będziesz zwlekał z wizytą u weterynarza. Choroby stawów u psów są bardzo popularnym zjawiskiem, lecz nadal pomijanym, aż do momentu, gdy już jest źle. Nie doprowadź do momentu, w którym twój przyjaciel zacznie cierpieć. Zapisz się na newsletter!

Choroby oczu u psów są jedną z najczęstszych patologii, które prowadzą psa do wizyty u weterynarza. Choroby te mogą być bardzo niebezpieczne, jeśli nie są leczone na czas. Ze względu na ich troskę i konsekwencje, dziś przynosimy artykuł specjalnie im poświęcony i nauczymy Cię, jak sobie z nimi radzić, zanim zabierzesz je do Bywa taki moment, gdy zauważamy, że z naszym psem zaczyna dziać się coś złego. Widzimy pewne objawy, ale nie wiemy, czy to już czas, aby skonsultować się z weterynarzem, czy przeczekać. Problemem w podjęciu decyzji może być to, że niektóre objawy choroby u psa mogą wskazywać na łagodną, przejściową chorobę. Dzisiaj wypiszę objawy u psa, których przede wszystkim nie powinniśmy ignorować. Kiedy, Twój pies zaczyna się zachowywać dziwnie albo po prostu inaczej, w głowie zapala nam się lampka, czy czasem nie dzieje się coś niedobrego. Czasami niestety na pierwszy rzut oka nie jesteśmy w stanie określić, czy to coś poważnego, czy tylko chwilowy problem. Poniższe objawy u psa, należą do kategorii, których szczególnie nie powinniśmy ignorować u naszych psów. Te objawy mogą, choć nie muszą, wskazywać na poważną chorobę, ale powinny zostać jak najszybciej zbadane przez lekarza weterynarii. Spadek wagi u psa Nadmierne zmęczenie u psa Kaszel u psa Gorączka u psa Czerwone oczy u psa Omdlenie psa Odruch wymiotny u psa oraz niepokój Krwawa biegunka u psa, mocz oraz wymioty Problem z oddawaniem moczu u psa Problem z oddychaniem u psa Spadek wagi u psa Utrata apetytu u psa i spadek wagi, to często pierwszy objaw choroby u psa. Może być wiele powodów, dla których pies nie chce jeść, jak chociażby wysoka temperatura otoczenia. Należy pamiętać, że niejedzenie przez psa, w ciągu 24 godzin, może wpłynąć negatywnie na jego zdrowie. Jeszcze większym problemem, jest to gdy taka utrata apetytu dotyczy 6-miesięcznego lub młodszego szczeniaka. Spadek wagi u psa może nawet być spowodowana anoreksją lub jeśli organizm psa szybciej wykorzystuje składniki odżywcze, niż są produkowane i dostarczane do organizmu. Czerwona lampka powinna się zapalić, jeśli spadek masy ciała przekroczy 10% prawidłowej wagi psa. Przyczyny takiej utraty mogą być różne, od mniej do bardziej poważnych. Przy okazji spadku wagi, warto zastanowić się co na co dzień je nasz pies. O tym, jaka jest dobra karma dla psa, przeczytasz w artykule: ,,Dobra karma dla psa lub kota”. Nadmierne zmęczenie u psa Jeśli u psa zauważymy wolniejszą reakcję na bodźce, większą senność, pies jest bardziej leniwy, to może wskazywać na chorobę. Jest to dość niespecyficzny objaw, który może wskazywać na szereg potencjalnych zaburzeń i chorób. Jeśli nadmierne zmęczenie u psa, objawia się dłużej niż 24 godziny, należy skonsultować to z lekarzem weterynarii. Pies kaszle Jeśli kaszel objawia się częściej niż sporadycznie raz na jakiś czas, najprawdopodobniej jest to początek choroby. Kaszel u psa może wskazywać na takie choroby jak niedrożność tchawicy, zapalenie oskrzeli, zapalenie płuc, robaczyca serca u psa, niewydolność serca, czy guz w płucach. Gdy pies kaszle, należy koniecznie zbadać psa w gabinecie weterynaryjnym. Gorączka u psa Jeśli temperatura psa rośnie, to najprawdopodobniej jest to objaw walki organizmu psa z infekcją. Prawidłowa temperatura ciała psa to 38,5 do 39 stopni Celsjusza. Gorączkę u psa należy konsultować z weterynarzem. Czerwone oczy u psa Jeśli biały obszar oka psa zmieni kolor na czerwony, to oznaka stanu zapalnego lub zakażenia. Czerwone oczy u psa mogą wskazywać na chorobę powieki zewnętrznej, trzecią powiekę, chorobę spojówki, rogówki, czy twardówki oka. Przyczyną mogą być również choroby oczodołu czy jaskra u psa. Takie zaburzenia mogą prowadzić nawet do ślepoty psa. Omdlenie psa Kiedy pies się przewraca, ma problemy ze wstaniem, to najprawdopodobniej omdlenie psa lub utrata przytomności. Żadnego z tych objawów nie należy bagatelizować. Nawet jeśli pies po chwili wstanie, jak gdyby nigdy nic, nie powinniśmy tego ignorować. Każdy powód omdlenia u psa jest poważny i powinien być przebadany. Omdlenie psa może wskazywać na problemy ze strony układu nerwowego, układu mięśniowo-szkieletowego, układu krążenia oraz układu oddechowego. Odruch wymiotny u psa oraz niepokój Kiedy zaobserwujemy odruch wymiotny u psa, niepokojące ruchy, pies nie chce usiąść i jest rozdrażniony, to sygnał, że odczuwa on ból lub dyskomfort. Jedną z poważniejszych dolegliwości, której towarzyszą te objawy, jest rozszerzenie i skręt żołądka u psa (GDV), nazywany potocznie wzdęciem. Krwawa biegunka u psa, mocz oraz wymioty Jeśli zaobserwujemy krew, w kale, moczu lub wymiotach psa, nie możemy tych objawów ignorować. Świeża krew w stolcu psa może wskazywać na krwawienie w okrężnicy lub odbytnicy. Krwiomocz u psa może być spowodowany zatkaniem dróg moczowych psa, infekcją bakteryjną, a nawet nowotworem. Krwawe wymioty u psa, wyglądem mogą przypominać fusy z kawy. Objawy mogą być przeróżne od mniej lub bardziej poważnych i powinny koniecznie zostać skonsultowane z weterynarzem. Problem z oddawaniem moczu u psa Kiedy zauważymy problem z oddawaniem moczu u psa lub po prostu dyskomfort, nadmierny wysiłek ze strony zwierzęcia powinna nam się zapalić czerwona lampka. Pies może również szczekać lub popiskiwać podczas mikcji. Istnieje wiele przyczyn tego problemu i niektóre z nich mogą spowodować śmierć psa nawet w przeciągu kilku dni. Problemy z oddychaniem u psa Pies cierpiący na niewydolność oddechową będzie miał duszności oraz będzie ciężko oddychał. Może to być spowodowane tym, że niedostateczna ilość tlenu zostaje dostarczona do komórek jego organizmu. Dodatkowo powodem może być niewydolność serca u psa. Problemy ze strony układu oddechowego często idą w parze z gromadzeniem się płynu w płucach, co prowadzi do duszności i kaszlu. Podsumowanie Niektóre objawy choroby u psa mogą być naprawdę niegroźne i mogą wynikać np. z przejedzenia się psa. Inne natomiast mogą pojawić się nagle i będą wskazywać na poważniejszą chorobę. Te powyższe objawy choroby u psa to taki drogowskaz, który powinien zasugerować wizytę z psem u lekarza weterynarii. Autor: Marek Busza (Petslover) Dietetyk zwierzęcy. Doradzam opiekunom psów i kotów we właściwym żywieniu ich pupili. Rozpisuję diety oraz pomagam w indywidualnym doborze karmy pod psa lub kota. Zajmuję się również przygotowywaniem odpowiednich, zbilansowanych diet dla psów i kotów z różnymi schorzeniami, jak np. problemy z alergią, nerkami, wątrobą, trzustką, nadwagą, czy stawami. Jako dietetyk zwierzęcy, kieruję się zasadą, że dobro zwierzęcia jest najważniejsze, dlatego o wiele lepiej jest zapobiegać, niż leczyć. Budowa narządu wzroku ). Może to być spowodowane jego nieprawidłowym składem lub nadmiernym parowaniem. Efektem tych zaburzeń jest wysychanie rogówki i spojówki. Zespół suchego oka często stwierdza się u kobiet w okresie menopauzy, towarzyszy on również chorobom autoimmunologicznym (np. zapalenie stawów, kolagenoza, twardzina Kto ma owczarka w bardzo szybkim czasie staje się specjalistą od psich chorób. Pod warunkiem, że go bada nie tylko kiedy coś się dzieje, ale i profilaktycznie. W związku z nasileniem się u Donnera w ostatnich dniach objawów grudkowego zapalenie trzeciej powieki podczas zapuszczania kropli, stwierdziłam, że warto podzielić się z Wami informacjami o chorobach oczu moich owczarków. Nie wiem czy zwróciliście na to uwagę, że owczarki o wiele częściej niż inne psy na starość ślepną. Każdy pies na starość ślepnie, tylko że owczarki zaczynają już w wieku 7-8 lat, a czy to taki starczy wiek dla psa? Ja zdałam sobie z tego sprawę kiedy w mojej okolicy dwa psy młodsze od Budzika miały takie same zmiany na oczach jak mój pies. Tylko Budzik był leczony i do końca swoich dni zachował słabą, bo słabą, ale jakąś tam zdolność widzenia. Natomiast tamte psy utraciły zupełnie wzrok, rozbijając się dramatycznie na podwórkach o siatkę czy drzewa, po czym bardzo szybko były zastępowane nowymi owczarko-burkami na łańcuch. I przyznam się, że do tej pory z wielkim zainteresowaniem przyglądam się mijanym owczarkom lub zdjęciom ONków, czy mają przejrzyste oczka, czy matowe i zarośnięte błonką. Spaczenie rasowe… Ale… Tak już owczarko-maniacy mają. Donner – oczy Zacznijmy od Donnera, bo jego problem jest zdecydowanie mniej inwazyjny i problematyczny. Cierpi chłopak na grudkowe zapalenie trzeciej powieki. Po krótce o chorobie: Grudkowe zapalenie trzeciej powieki Jest to choroba wirusowa, która często zostaje powikłana procesem bakteryjnym lub infekcją wirusową. Po wewnętrznej stronie trzeciej powieki (rzadziej po zewnętrznej) znajdują się tzw. grudki chłonne, które pod wpływem namnażających się w nich wirusów ulegają powiększeniu. Powiększone grudki chłonne drażnią powierzchnię oka, wywołując u zwierzęcia dyskomfort, a nawet ból. Właściciel może zaobserwować silny wypływ z oka i zaczerwienienie spojówek. Grudkowe zapalenie trzeciej powieki wymaga leczenia farmakologicznego, a w niektórych przypadkach zabiegu chirurgicznego. ~ U nas diagnoza pojawiła się przypadkowo. Mając w pamięci chorobę Budzika, kiedy tylko Donner zaczął wychodzić z wieku szczenięcego udaliśmy się do prof. Ireneusza Balickiego, który leczył Budzika, aby wyeliminować przewlekłe powierzchowne zapalenie rogówki, które potocznie nazywam uczuleniem na słońce. Profesor uspokoił mnie, że nie widzi u Donnera żadnych zmian i żartował jeszcze, że gdyby mój kolejny owczarek na to cierpiał musiałabym mieć olbrzymiego pecha. Ale za to zdiagnozował grudkowe zapalenie trzeciej powieki i zalecił zabieg chirurgiczny. Byliśmy w bardzo dobrym momencie, ponieważ jeszcze praktycznie nie było objawów choroby, było to jej początkowe stadium i operacja nie była niezbędna. Dlatego przyznam się, że nie zdecydowałam się na zabieg mimo, że mam olbrzymie zaufanie do profesora, który także uratował oko Kłopota, mimo że groziło mu operacyjne usunięcie oczka. Nie zdecydowałam się na operację z kilku powodów. Raz dlatego, że nie chciałam poddawać tak młodego psa narkozie i operacji, a dwa dlatego, że problem nie był jakiś poważny. Na operację zawsze przyjdzie czas, ale póki nie trzeba, profilaktycznie tego robić nie chciałam. I w sumie dobrze się stało, bo opanowaliśmy chorobę kroplami. W Internecie straszą, źle przeprowadzony zabieg, mimo że mało inwazyjny, grozi problematycznymi powikłaniami (oczywiście nie wątpię w to, że prof. by go dobrze zrobił) więc ryzykować nie chciałam, póki nie ma innego wyjścia. No bo u Donnera dwa razy w roku pojawia się problem z oczami. Na wiosnę i na jesieni. Czym się objawia u nas? Rano po spaniu i czasem pod wieczór psu zbieraj się śpiochy w oczach bardziej obfite niż zwykle. Zapuszczam mu wtedy krople z neomecyną i po tygodniu problem znika. Jednak gdyby psu ropiały bardzo oczy, utrudniało by mu to życie nie wahałabym się z zabiegiem. W przypadku Donnera już prawie 4 lata dajemy sobie radę z naszą małą chorobą na kroplach i jest dobrze. Ale nie ta choroba jest głównym wątkiem… A jest nią: Borys – oczy Przewlekłe powierzchowne zapalenie rogówki u psów Przewlekłe powierzchowne zapalenie rogówki (PPZR) – keratitis superficialis chronica (KSC) jest jedną z najgroźniejszych chorób narządu wzroku psów. Obawami choroby jest naciek włóknisto-naczyniowej tkanki, oraz wrastanie naczyń krwionośnych i ich późniejsza pigmentacja. Pierwsze objawy pojawiają się w dolnych częściach rogówki. Jest to choroba o podłożu immunologicznym, ale dokładny czynnik etiologiczny pozostaje nieustalony. Jako główny czynnik środowiskowy o dużym znaczeniu w etiologii uznaje się promieniowanie ultrafioletowe, czyli w dużej mierze światło słoneczne. Dotychczasowe badania nie udowodniły charakteru dziedzicznego tej choroby pomimo, że najczęściej chorują na nią owczarki niemieckie, ale jest ona spotykana także u mieszańców, owczarków belgijskich, owczarków szkockich, chartów i pudli. Choroba pojawia się u psów zdrowych, w bardzo dobrym stanie ogólnym, które nie wykazują innych objawów chorobowych. Czas rozwoju zaawansowanych objawów klinicznych jest różny i zależy głównie od predyspozycji indywidualnych psa. U niektórych psów w krótkim okresie czasu dochodzi do braku przejrzystości rogówki, u innych przebieg jest powolny i sprawność wzroku pozostaje utrzymana. Rozwój choroby trwa od kilku miesięcy do kilku lat. Wiek psów jest istotnym czynnikiem wpływającym na występowanie i przebieg choroby. Najczęściej pojawia się u psów w średnim wieku, pomiędzy 4 a 7 rokiem życia. Uważa się, że u młodych owczarków niemieckich przebieg jest gwałtowny i charakteryzuje się dużą intensywnością objawów klinicznych (do ślepoty dochodzi najczęściej po 1 roku). Jeżeli chorują osobniki w wieku 4-6 lat i starsze, przebieg jest wolniejszy, a nasilenie objawów klinicznych słabsze. Objawy: Choroba zaczyna się zaczerwienieniem spojówek i niewielkim naciekiem zapalnym w okolicy rąbka dolnoskroniowego kwadrantu rogówki. W rogówkę zaczynają wrastać naczynia krwionośne, a wraz z nimi naciek zapalny powiększa się przyjmując postać włóknistonaczyniowej tkanki różowego koloru. Początkowo jest ona cienka, ale wraz z rozwojem procesu chorobowego staje się coraz grubsza, niekiedy sprawia, że powierzchnia rogówki jest nierówna. Z czasem naczynia ulegają pigmentacji. ~ „Przewlekłe powierzchowne zapalenie rogówki u psów – diagnostyka i terapia” Ireneusz Balicki; Katedra i Klinika Chirurgii Zwierząt Wydziału Medycyny Weterynaryjnej AR Więcej znajdziecie tutaj: [PDF – 1 , PDF-2] Budzik – oczy Wiem, że oczko Budzika też miało robione zdjęcie i też miało iść do jakiejś publikacji, ale czy poszło? Nie wiem, ale lubię myśleć, że któreś zdjęcie w publikacji jest jego i przyczynił się do poznanie tej choroby. U nas choroba jak zwykle wyszła przypadkowo. Pojechaliśmy do zwykłego weterynarza, bo Budzik miał czerwoną zmianę na oku. Coś jak liszaj, jak popękane naczynka? Myśleliśmy, że się zakuł, ale dobrze, że trafiliśmy na dobrego weterynarza, który odesłał nas do profesora, a nie leczył na własną rękę lub zbagatelizował problem… Po szybkich oględzinach profesor od razu rozpoznał chorobę. Nie ukrywał, że musimy liczyć się z tym, że pies straci wzrok, że może będzie potrzebna operacja i że leki mogą nie zadziałać, ale kto się tym przejmował? Zakupiliśmy krople, które były robione na zamówienie i kosztowały horrendalne pieniądze (a jednorazowa kuracja starczała raptem na miesiąc) i rozpoczęliśmy leczenie. Na początku zapuszczaliśmy krople 5 razy dziennie, później 3 razy dziennie po dwa rodzaje kropli DMSO + Cyklosporyna. Co się Budzik wycierpiał… Krople były bardzo piekące i przez pierwsze miesiące w godzinach zapuszczania kropel pies znikał. Ale jak mus to mus. Bardzo żałuję, że wtedy – w sumie raptem jakieś 7 lat temu – psie rzeczy były praktycznie niedostępne. Musieliśmy chronić oczka Budzika przed słońcem lub zainwestować w okulary przeciwsłoneczne. Jedyne okulary jakie były dostępne, trzeba było sprowadzać ze stanów i kosztowały w przeliczeniu na złotówki prawie 300zł. Niezły koszt prawda? A ile posłużą takie okulary psu który dużo czasu spędza bez nadzoru w ogródku? Nie zdecydowaliśmy się więc na nie, w związku z tym pomimo kropli wolniej bo wolniej, ale choroba postępowała. Duża była też w tym nasza nieodpowiedzialność na początku leczenia, bo nie wiedzieliśmy jak choroba jest groźna – w końcu to była malutka plamka! Czasem krople się kończyły, a my dopiero wtedy jechaliśmy po receptę, potem trzeba było tydzień czkać na krople i nagle 2-3 tygodnie bez kuracji. Czasem jechaliśmy na wakacje, a pies zostawał z babcią, więc nikt mu kropli nie zapuszczał. Różnie bywało. W efekcie czego na rok przed śmiercią Budzik widział już tylko w 20% i tylko kiedy patrzył „spod byka”. Mimo to leczony był do ostatnich dni, a przez ostatnie lata z pełną już świadomościa i bezwzglądną systematycznością, dzięki czemu choroba się prawie zatrzymała i postępowała już dużo, dużo wolniej. Okulary przeciwsłoneczne dla psów Cieszę się, ze Donner nie cierpi na przewlekłe powierzchowne zapalenie rogówki u psów, ale i tak systematycznie kontroluje stan jego oczu. Przykre jest tylko to, że tak naprawdę jest to kolejna choroba która dotyka rasę, a o której się prawie nie mówi. Dyspazja… skręt żołądka – to takie oczywiste -alergie, trzustka o tym się wspomina, ale o coraz częstszych wrodzonych wadach serca, czy predyspozycjach do chorób z oczami i nowotworów się nie mówi. Bo po co psuć wizerunek rasy, który i tak pod względem zdrowotnym nie jest najlepszy? No więc podsumowując: badajmy nasze psy profilaktycznie, obserwujmy je i nie bagatelizujmy najdrobniejszych problemów. Czasem warto wydać te 100zł na badania i mieć spokój, niż tego nie zrobić lub zrobić zbyt późno i potem wydawać dużo więcej pieniędzy (miesięcznie) na leczenie niż jednorazowy koszt badań. Oczy Budzika w wieku około 5 lat I tak Donner miał już w swoim krótkim życiu przebadane oczy, uszy, serce, pęcherz, prostatę, wielokrotnie krew, kał. Wszystko profilaktycznie lub na wszelki wypadek przy jakichś niepokojących objawach. I tak, przez przypadek w krwi wyszła babeszjoza (przebadana na moje życzenie, bo pies objawów odkleszczówki nie miał), przez przypadek na EKG wyszedł blok I stopnia (była akcja badania serca owczarków i przypadkiem wyszło), przez przypadek wyszło grudkowe zapalenie trzeciej powieki, a poszliśmy z obawą o inną chorobę. Można by powiedzieć szczęśliwe przypadki, ale jednak przypadki, bo gdyby tego nie zbadać i nie podjąć odpowiedniego leczenia, kto wie co by było teraz. Może nie było by nic, a może nie było by Donnera? Ileż chorób Budzika, mogłam wyeliminować lub opanować wczesną diagnostyką. Od pierwszego nowotworu na łapie, operacji żołądka, problemów z oczami, przez tasiemca zajatyckiego, trzustkę, na sercu kończąc. Może więc jestem psim hipochondrykiem, ale wolę tak podchodzić do psa – nauczona przypadkiem Budzika – niż później leczyć, bo zbagatelizowało się coś, co potem ewoluowało w chorobę nieuleczalną. Profilaktyka to podstawa! Zajrzyj również tutaj, a dowiesz się więcej o okularach, kiedy należy ja kupić, jak zapoznać z nimi psa i o chorobach psich oczu.: Choroby oczu moich owczarków Przewlekłe Powierzchowne Zapalenie Rogówki – to nie wyrok! Kupiłam okulary i co dalej? Testy okularów Oczy Budzika w wieku 10 lat. Jak widac tylko górna część oka nie jest pokryta pigmentem i pies widzi tą górną częścią. Ogółem: 26 803, dzisiaj: 1 Przeczytaj także: Amelia Bartoń - Mam dość specyficzne poczucie humoru, stosuję dużo ironii (zazwyczaj autoironii) oraz przenośni - nie odbieraj wpisów dosłownie i osobiście! Są to moje indywidualne przemyślenia i nie musisz się z nimi zgadzać, dlatego przed rozpoczęciem czytania wpisów skonsultuj się z weterynarzem lub behawiorystą, gdyż każdy wpis niewłaściwie zrozumiany grozi utratą zdrowia. Niewskazane dla osób bez dystansu. Substancja czynna: obiektywne ocenianie świata i osobiste przemyślenia. Czytane w nadmiarze mogą powodować frustrację i chęć hejtu. Czytasz na własną odpowiedzialność!
\n \n\n \n\nchoroby oczu u psa zdjęcia
Zapobieganie powstawaniu chorób oczu u psa. Skuteczna profilaktyka lecznicza polega przede wszystkim na regularnym sprawdzaniu stanu oczu naszego psa. Oko zwierzęcia powinno być jasne, z białymi obramowaniem wokół tęczówki. Wewnętrzne powieki nie powinny być widoczne, zaś ich wewnętrzna strona ma przybierać kolor różowy.
Psy również miewają problemy ze wzrokiem. Choroby oczu mogą mieć u nich różne podłoże: genetyczne, mechaniczne, związane z procesami starzenia itd. Niektóre schorzenia są na tyle poważne, że nie leczone prowadzą do całkowitej ślepoty. Zapalenie spojówek u psa Zapalenie spojówek jest dość często występującą u psów chorobą oczu. Jej objawami są obrzęk spojówek, wyciek z oczu, zwykle śluzowy, uczucie swędzenia, które skłania zwierzę do pocierania oczu łapami, co z kolei przyczynia się do powstawiania rumieni i wyłysień wokół oczu, oraz ból manifestujący się między innymi mrużeniem powiek. W pierwszej fazie choroby objawy często są niezauważalne dla opiekuna. Przyczyny zapalenia spojówek u psów są bardzo różnorodne. Na liście znajdują się zarówno alergie, infekcje wirusowe czy grzybicze, podrażnienia wywołane ciałami obcymi lub środkami chemicznymi, jak i wady anatomiczne powiek bądź niedrożność kanałów łzowych. Schorzenie leczy się farmakologicznie, podając między innymi antybiotyki lub kortykosteroidy, a jeśli jest to konieczne, również przeprowadza się chirurgiczną korektę wad rozwojowych oczu. Zaćma u psa Zaćma, zwana również kataraktą, to także jedno z częściej występujących u psów schorzeń oczu. Dotyczy głównie psich seniorów, u których jest częścią procesu starzenia, ale może rozwijać się już u płodów (zaćma wrodzona). Przyczyną choroby mogą być także urazy, cukrzyca, a nawet pewne błędy żywieniowe. Schorzenie to objawia się postępującym zmętnieniem soczewki, które z czasem prowadzi do całkowitej ślepoty. Bywa, że w początkowej fazie zmiany w oku są niewidoczne dla opiekuna. Jedynym sygnałem tego, że z naszym pupilem dzieje się coś niedobrego może być niechęć do spacerów po zmierzchu. Zaćma u psa leczona jest zarówno farmakologicznie, jak i chirurgicznie. Jaskra u psa Jaskra u psów jest schorzeniem, w którym nienaturalnie zwiększa się ciśnienie płynów wewnątrz gałki ocznej. Prowadzi to do upośledzenia procesu widzenia, a przy braku leczenia nawet całkowitej utraty wzroku. Innymi objawami są między innymi ból oczu, bóle głowy, łzawienie, obrzęk rogówki, rozszerzenie źrenic, zaczerwienienie oczu i zmętnienie oczu. Przyczynami tej choroby są wrodzone (jaskra pierwotna) lub nabyte (jaskra wtórna) nieprawidłowości w budowie oka. W przypadku podejrzenia jaskry lekarz weterynarii wykonuje zazwyczaj pełne badania okulistyczne oraz dokonuje pomiaru ciśnienia śródocznego. Leczenie odbywa się bądź poprzez stosowanie leków obniżających ciśnienie płynu w gałkach ocznych bądź operacyjnie. Postępujący zanik siatkówki u psa Postępujący zanik siatkówki u psa przejawia się stopniową degeneracją fotoreceptorów, dzięki którym możliwe jest widzenie. Oznacza to postępującą ślepotę. Proces jest powolny i trwa wiele lat. Niestety nie potrafimy go powstrzymać. Entropium u psa Entropium u psa objawia się podwinięciem powieki w stronę gałki ocznej (może dotyczyć górnych lub dolnych powiek, albo obydwu jednocześnie). Skutkiem jest stałe podrażnianie oczu przez sierść i rzęsy, co prowadzi do zapalenia spojówek, uszkodzenia rogówki, a nawet ślepoty. Wada ta jest wrodzona i dziedziczna, dlatego nie powinno się rozmnażać dotkniętych nią zwierząt. Stwierdzono, że niektóre rasy psów, np. boksery, rottweilery, bernardyny i shar-pei, mają większą skłonność do entropii. Schodzenie leczy się chirurgicznie, przy czym korektę powieki można wykonać dopiero, gdy głowa psa przestaje rosnąć. Ektropium u psa Schorzenie to jest podobne do poprzedniego, w tym przypadku jednak powieki wywijają się na zewnątrz oka. Gałki oczne są wówczas niedostatecznie osłonięte, co skutkuje ich przesychaniem. To zaś sprzyja różnego rodzaju infekcjom, stanom zapalnym itd. Ektropia jest również chorobą wrodzoną, którą leczymy operacyjnie. Tekst: Jacek P. Narożniak Zdjęcie: Zapisz się do newslettera, a otrzymasz 5% rabatu na zakupy! Super oferty e-sklepu Kakadu na Twój email atrakcyjne wyprzedaże ♥ wyjątkowe promocje ♥ kody rabatowe Profil autora na Google+ Choroby oczu psa – rodzaje, objawy, jak sobie z nimi radzić? Właściciele czworonogów, pragną dowiedzieć się, jakie są najczęstsze choroby oczu psa – rodzaje, objawy, jak sobie z nimi radzić? Przydatne informacje na ten temat znajdują się w poniższym tekście.
Dlaczego psu ropieją oczy – dziwna wydzielina z oczu może budzić u właścicieli niepokój, zwłaszcza jeśli zmieniła kolor, czy ma inną niż zwykle konsystencję. Zazwyczaj przyczyną ropienia oczu u psów może być fakt pojawienia się w oku ciała obcego, dostania się pod powiekę pyłu lub kurzu, banalnej infekcji, ale też zapalenia spojówek czy innej choroby. Dlaczego psu ropieją oczy i w jakich sytuacjach możemy radzić sobie domowymi sposobami, a kiedy trzeba zwrócić się o pomoc do specjalisty? Dlaczego psu ropieją oczy i w jakich sytuacjach możemy radzić sobie domowymi sposobami a kiedy trzeba zwrócić się o pomoc do specjalisty? Ropienie oczu u psa – przyczyny, czyli dlaczego psu ropieją oczy? Zaropiałe oko u psa – ropienie z oczu psa może wywołać pył, kurz, czy inne zanieczyszczenia, który dostaną się pod powiekę. Wydzielina z oczu u psa może być reakcją na obecność ciała obcego pod powieką. Dzieje się tak, gdy pod powiekę wpadnie psu muszka, dostanie się rzęsa, czy źdźbło trawy. Ropiejące oczy u psa mogą też być objawem choroby. Powodem dlaczego psu zaczęły ropieć oczy czasem jest banalna infekcja, innym razem zapalenie spojówek, ale może być też wywołane przez uszkodzenie rogówki. Zapalenie spojówek – zdarza się psom stosunkowo często. Charakterystycznym objawem są zaczerwienione, ropiejące oczy u psa oraz świąd. Uszkodzenie rogówki – ropna wydzielin a z oczu u psa, które są zaognione i silnie łzawią, może doprowadzić do uszkodzenia rogówki – zwłaszcza gdy psu ropieje oko dłuższy czas, a zwierzak ma już problem z otwieraniem powiek, mruży je i ma światłowstręt. Na zdjęciu widać psa podczas próby fluoresceinowej, co pozwala na ustalenie stopnia uszkodzenia rogówki Alergie – czasem przyczyną ropiejących oczu u psa jest alergia, wówczas swędzi całe ciało. Najlepszym sposobem na alergie pokarmowe jest zmiana diety. W karmie szukamy hydrolizowanego białka. Tylko taki sposób przygotowania białka chroni psa przed skutkami alergii. Hydrolizacja to proces, który rozbija wiązania cząsteczkowe między białkami, czyniąc je bardziej przyjaznym dla psa alergika. Karma dla psa alergika Co robić, gdy psu ropieją oczy? Jak leczyć przyczyny ropienia oczu u psa a nie tylko objawy Zwierzęta nie mogą nam powiedzieć, co je boli, czy co im dolega. Podstawą dobrej opieki jest uważna obserwacja psa. Pojawiająca się wydzielina z oczu u psa może być różnego rodzaju. Jednym razem ropienie oczu może przypominać łzawienie. Ropiejące oczy mogą być zaczerwienione, zaognione i spuchnięte oraz pokryte sklejającą się wydzieliną. Ropienie z oczu u psa można leczyć domowymi sposobami, o ile widzimy, że objawy powoli ustępują. Jeśli jednak wydzielina z oczu u psa zmienia kolor na żółto – zielony, czy przybiera gęstą konsystencję. to znak że stan się zaostrza! Wówczas powinniśmy oddać naszego czworonoga w ręce specjalisty. Najlepiej lekarza weterynarii ze specjalizacją okulistyczną. Płatki do codziennej pielęgnacji oczu psa Domowe sposoby leczenia – na ropiejące oczy u psa Przede wszystkim, pojawiająca się wydzielina z oczu u psa powinna być regularnie i systematycznie usuwana. Ropiejące oczy najlepiej przemywać sterylnym wacikiem nasączonym przegotowaną wodą, esencją czarnej herbaty lub kupionym w aptece roztworem soli fizjologicznej. Można również skorzystać z dostępnych w sklepie zoologicznym płynów, które dokładnie oczyszczają oko i mają działanie antybakteryjne. Produkty do pielęgnacji oczu u psów i kotów Ropiejące oko u psa – o czym należy pamiętać? Jeśli nie widać żadnej poprawy po upływie doby, lepiej zdać się na pomoc specjalistyczną. Ropiejące oczy u psa mogą być objawem innej choroby. Co może zalecić weterynarz? Możliwe, że na ropiejące oczy u psa trzeba będzie aplikować maść z antybiotykiem lub podawać mu tabletki. Zdarza się, że psu ropieje jedno oko, wówczas musimy szczególnie dbać o higienę, by nie przenieść infekcji na drugie oko.
Przykładem takiej choroby może być chociażby lipofuscynoza neuroceroidalna, która dotyka w szczególności psów rasy border collie i jamnik. Objawy początkowo obejmują zmiany w zachowaniu, lęki, halucynacje, dezorientację i nagłe ataki agresji. Objawy nasilają się z czasem, rozwijając u psa drgawki, zaburzenia chodu czy utratę
Dość często zdarza się, że kłopoty zdrowotne czworonogów odbijają się na ich wyglądzie. Także problemy okulistyczne niejednokrotnie ujawniają się w łatwy do zauważenia sposób – poprzez ropienie oczu. Podejrzana wydzielina w kąciku oka pupila może być zwiastunem wielu różnych schorzeń. Z tego względu bardzo istotne jest poddanie psiaka starannej diagnostyce. Co może być przyczyną ropienia oczu? Jak pielęgnować oczy czworonoga zmagającego się z tą przypadłością? Jak wygląda nieprawidłowa wydzielina z psiego oka? Oczy wyposażone są w wiele mechanizmów obronnych. Aby mogły właściwie pełnić swoją funkcję, muszą być stale nawilżane i oczyszczane. Stąd też zupełnie naturalnym zjawiskiem jest gromadzenie się w kącikach oczu przezroczystej, śluzowej wydzieliny. Jeśli jednak zauważymy, że przybrała ona zielonkawy, żółtawy lub brązowawy kolor i zmieniła konsystencję, możemy podejrzewać, że mamy do czynienia z ropą. Świadczy ona o toczącym się procesie zapalnym, któremu towarzyszy zakażenie bakteryjne. Dlaczego psu ropieją oczy? Ropienie oczu zawsze jest niepokojącym objawem, dlatego też nie należy go nigdy bagatelizować. Najczęściej ma ono oczywiście związek ze schorzeniami okulistycznymi lub urazami i podrażnieniami oczu. Jeśli u psa, oprócz podejrzanej wydzieliny, zauważymy też zaczerwienie oczu, ich mrużenie lub pocieranie łapami, możemy podejrzewać zapalenie spojówek. Pojawienie się ropnej wydzieliny miewa równie związek ze schorzeniami rogówki. Psiaki ponadto mogą cierpieć z powodu nieprawidłowej produkcji łez. Ich niedobór jest przyczyną tzw. zespołu suchego oka. Pozbawienie narządu wzroku tak istotnej ochrony, jaką stanowią łzy, zwiększa ryzyko wystąpienia u zwierzaka stanów zapalnych i infekcji w obrębie oczu. Także rasy psów o czaszce brachycefalicznej (np. pekińczyki, buldogi) są bardziej narażone na problemy okulistyczne. Czasami przyczyna dolegliwości naszego ulubieńca okazuje się jednak bardziej prozaiczna, niż mogłoby się nam wydawać. Podejrzana wydzielina może wystąpić na skutek kontaktu oczu czworonoga z kurzem lub piaskiem. Dodatkowo każde ciało obce, które zdołało dostać się pod powiekę, może wywołać podrażnienie. Nie można nigdy wykluczyć, że ropienie oczu ma związek z chorobami ogólnoustrojowymi. Osłabiony organizm czworonoga nie jest w stanie skutecznie bronić się przed infekcjami. W takiej sytuacji często bariery ochronne oczu okazują się niewystarczające. Warto więc sprawdzić, czy psiak nie cierpi z powodu nowotworu, choroby bakteryjnej, wirusowej bądź pasożytniczej (poczytaj więcej o chorobach oczu u psa KLIK). Co robić, gdy zauważymy ropienie oczu u psa? Psiak, który zmaga się z problemem ropiejących oczu, wymaga konsultacji lekarskiej. Aby weterynarz mógł dojść do źródła problemu, konieczna może być jednak nasza pomoc. Z tego względu należy bardzo dokładnie obserwować podopiecznego. Warto zastanowić się, w jakich okolicznościach po raz pierwszy pojawiła się ropna wydzielina i czy występuje stale, czy okresowo. Do czasu wizyty u weterynarza i postawienia diagnozy możemy próbować samodzielnie pomóc czworonogowi. Warto oczywiście regularnie usuwać wydzielinę i przemywać okolice oczu psa. Do przemywania kącików oczu możemy zastosować specjalny płyn ze świetlikiem lekarskim. Odpowiednie będą też preparaty z esencją herbaciną i alantoiną, o działaniu łagodzącym. W ostateczności możemy użyć roztworu soli fizjologicznej lub letniej wody. Jak dbać o oczy psa? Wszelkie choroby oczu są dla psiaka niezwykle nieprzyjemne i uciążliwe. Na szczęście odpowiednia profilaktyka okulistyczna może pomóc ustrzec pupila przed groźnymi schorzeniami. Co więcej, dbanie o oczy czworonoga nie jest wcale trudne ani czasochłonne. Podstawą jest przeprowadzanie regularnych kontroli. W domowym zaciszu każdego dnia powinniśmy znaleźć chwilę czasu, by głębiej spojrzeć w psie oczy – sprawdzić, czy nie są zaczerwienione, podrażnione lub też czy nie pojawiło się łzawienie i podejrzana wydzielina (sprawdź, jak pielęgnować oczy psa KLIK). Psiaki starsze lub genetycznie predysponowane do chorób oczu trzeba od czasu do czasu zabierać na kontrolę do weterynarza. Oprócz tego nie zapominajmy o odpowiedniej pielęgnacji okolic narządu wzroku i przycinaniu sierści tam się znajdującej. Dobroczynny wpływ na funkcjonowanie oczu naszego podopiecznego może mieć odpowiednia dieta – poszukajmy więc karmy z dodatkiem luteiny. ↓ PREPARATY DO PIELĘGNACJI OCZU PSA ↓ Zdjęcie: Zapisz się do newslettera, a otrzymasz 5% rabatu na zakupy! Super oferty e-sklepu Kakadu na Twój email atrakcyjne wyprzedaże ♥ wyjątkowe promocje ♥ kody rabatowe Profil autora na Google+
1. Łagodne zapalenie spojówek - naturalne krople do oczu lub granulki. Lekkie podrażnienie spojówek można złagodzić, stosując łagodne roślinne krople do oczu. Jeśli zauważysz u swojego psa jeden lub więcej z powyższych objawów, możesz spróbować je złagodzić, stosując przeciwzapalne i pielęgnacyjne krople do oczu.
Niewielka ilość białawej wydzieliny jaką często po nocy możemy zobaczyć w kącikach oczu naszego przyjaciela jest zjawiskiem zupełnie normalnym. Po jej usunięciu pies powinien mieć przez cały dzień idealnie czyste, niezałzawione oczy. Jeśli jednak budzi się z mocno zaklejonymi, zaropiałymi powiekami, oczy łzawią bez przerwy, spojówki są zaczerwienione a pies trze oczy łapą, lub ociera je o meble i dywany, jakby chciał coś z nich usunąć, trzeba niezwłocznie zaprowadzić go do lekarza weterynarii. Niestety takie objawy mogą być spowodowane nie tylko zwykłą infekcją, ale również obecnością ciała obcego w oku a także różnego rodzaju schorzeniami, które wymagają leczenia, a czasem nawet zabiegu chirurgicznego. W przeciwieństwie do ludzi psy nie płaczą, ani wtedy, kiedy jest im smutno, ani wtedy, kiedy je coś boli. Łzy służą im do oczyszczania oka z kurzu i ciał obcych oraz do nawilżania gałki ocznej. Jeśli jednak oko lub oczy łzawią, może to być spowodowane anomalią w budowie anatomicznej oka lub stanem zapalnym. Ani jednego, ani drugiego nie można lekceważyć. U ras miniaturowych zdarza się niedrożność kanalików łzowych, co powoduje wypływanie łez zamiast do kanału łzowego na zewnątrz oka i powstawanie żółtych zacieków pod oczami, szczególnie widocznych na białej i jasnej sierści. W tej sytuacji stosowanie kosmetyków mających na celu usunięcie tych zacieków może okazać się nieskuteczne i jedynym wyjściem jest jak najszybsze podjęcie leczenia polegającego na udrożnieniu kanalików łzowych. Oczy psa są bardzo wrażliwe, dlatego nie wolno stosować jakichkolwiek leków na własną rękę a zwłaszcza aplikować psu kropli przeznaczonych dla ludzi. Bardzo poważnym schodzeniem, które pojawia się na skutek zaburzeń w systemie wydzielania łez jest suche zapalenie rogówki i spojówki, zwane przeważnie zespołem suchego oka. jest to dolegliwość bardzo uciążliwa oraz bolesna, która nieleczona może prowadzić do znacznego pogorszenia lub utraty wzroku. Występuje najczęściej u psów małych ras, takich jak pudel, yorkshire terrier, cocker spaniel, shih tzu, pekińczyk i buldog angielski. Dlatego jeśli oko zaczyna wyglądać tak jak na zdjęciu, trzeba natychmiast zaprowadzić psa do psiego okulisty. Nie wolno z tym zwlekać, bo leczenie jest długotrwałe a jego efekty nie zawsze zadowalające. U niektórych psów sierść tworzy w kąciku oka kępkę nastroszonych włosów, które mogą wchodzić do oka i drażnić gałkę oczną. Takie włoski trzeba koniecznie wycinać, posługując się bardzo ostrożnie specjalnymi nożyczkami o zaokrąglonych końcach. Trzeba jednak pamiętać, że raz obcięte stają się twardsze i szybciej odrastają i w miarę potrzeby, co jakiś czas je podcinać. Dłuższe włoski zamiast podcinania lepiej zaczesywać na boki. Łzawienie, ropna wydzielina, zaczerwienienie oczu, obrzęk powiek - to najczęściej spotykane objawy, które świadczą o tym, że z oczami psa dzieje się coś niedobrego i niezbędna jest wizyta u lekarza, który znajdzie przyczynę i zaleci odpowiednie leczenie. Więcej o chorobach oczu w zakładce Choroby psów-choroby oczu. Jeśli lekarz przepisze krople do oczu, należy je aplikować z dużą ostrożnością, żeby nie zrobić psu krzywdy. O tym jak to robić można zobaczyć w zakładce Podawanie leków.
\n \n \n \n choroby oczu u psa zdjęcia
Maltańczyka, który nie bierze udziału w wystawach, można kąpać raz w miesiącu, a nawet rzadziej. Używamy do tego szamponu przeznaczonego dla psów. Warto wykorzystać też odżywkę i lanolinę, które zapobiegają kołtunieniu się włosów. Podczas osuszania psa ręcznikiem nie pocierajmy włosa, tylko delikatnie odciśnijmy nadmiar wody. Przez aktualizacja dnia 16:03 Choroby oczu u psa nie należą do rzadkości dlatego, jeśli twój pies łzawi, pociera oczy łapką, ma zaczerwienione spojówki lub często mruży powieki, istnieje prawdopodobieństwo, że cierpi jedną z chorób oczu. Choroby oczu u psa - co warto wiedzieć? Na początek trzeba zaznaczyć, że niektóre rasy psów są predysponowane do określonych chorób oczu bardziej niż inne, czego świadomość należy mieć przy zakupie pupila. Nie można też podejmować prób leczenia zaczerwienionego czy łzawiącego oka u psa na własną rękę. Przyczyna takiego stanu może leżeć dużo głębiej, a próbą doraźnej pomocy bardziej mu zaszkodzimy, niż pomożemy. Psa powinien zobaczyć lekarz weterynarii, bo tylko on może postawić odpowiednią diagnozę i wdrożyć fachowe leczenie. Oto lista kilku najczęściej występujących chorób oczu u psów wraz z przyczynami, objawami i podpowiedzią co do sposobów ich leczenia. Jaskra Jaskra to choroba oka polegająca na stałym zwiększeniu ciśnienia śródgałkowego oka. Jest to dość często występujące schorzenie, które nieleczone prowadzi do ślepoty. Pacjent trafiający do gabinetu weterynarii nierzadko jest już ślepy na jedno oko. Jaskra może mieć charakter pierwotny, czyli pojawić się samoistnie, lub wtórny – w wyniku urazów bądź chorób, najczęściej nowotworowych. Czasem też, choć bardzo rzadko, może być chorobą wrodzoną. W walce z jaskrą kluczowa jest wczesna diagnoza. Najbardziej rzucającym się w oczy objawem jaskry, jak w przypadku większości chorób oczu u psów, są przekrwione spojówki. Bardzo charakterystycznym dla tej choroby objawem jest też powiększenie gałki ocznej – szczególnie u młodych zwierząt postępuje ono w bardzo krótkim czasie. Ponadto można zaobserwować rozszerzenie źrenicy. Towarzyszą temu dolegliwości bólowe i ogólne pogorszenie samopoczucia psa. Przy zaawansowanych stanach pojawia się ślepota, na ogół wtedy jest już za późno na uratowanie widzenia. Leczenie jaskry u psa polega na zmniejszaniu ciśnienia w oku, aby jak najdłużej utrzymać je zdolnym do widzenia. Zazwyczaj jest to leczenie farmakologiczne, odpowiednio dobrane przez lekarza weterynarii. Jeśli leczenie jest nieefektywne, wówczas zaleca się operację. Jeśli pies jeszcze widzi, można zmniejszyć produkcję cieczy wodnistej, która jest bezpośrednio odpowiedzialna za zwiększone ciśnienie, a w przypadku psów ślepych zaleca się usunięcie gałki ocznej. Nie jest to obowiązkowy zabieg, ale ułatwia psu życie, zmniejsza dolegliwości bólowe i nie ma po nim konieczności podawania leków przez całe życie. Zaćma Pies z zaćmą©Shutterstock Zaraz obok jaskry jest to bardzo często występująca choroba oczu u psów. Polega na zmętnieniu soczewki oka wskutek urazu, chorób oka lub chorób metabolicznych, takich jak na przykład cukrzyca. Może być też wrodzona, jest dziedziczna u niektórych ras. Prowadzą do niej ponadto niedobory żywieniowe i zatrucia. Podobnie jak u ludzi, u psów wyróżnić można też zaćmę starczą, do której prowadzą naturalne procesy starzenia się oka. Głównym objawem zaćmy u psa jest zmiana wyglądu oka. Staje się ono mętne, czasem określane jako „mleczna soczewka“. W związku z pogarszającym się wzrokiem pies może stać się apatyczny i mniej chętny do zabawy. Sama choroba nie jest bolesna dla psa, ale jeżeli nie będzie leczona, doprowadzi do całkowitej ślepoty, która stanowi utrudnienie codziennego życia. Nie ma obecnie dobrej metody farmakologicznej na leczenie zaćmy. Jedyną skuteczną jest operacja, która polega na usunięciu soczewki i wstawieniu nowej. Sam zabieg jest szybki, ale wymaga specyficznego wykształcenia lekarza wykonującego go, a także długotrwałej farmakoterapii po operacji. Zapalenie spojówek u psa Podobnie jak u ludzi, tak i u psów zapalenie spojówek jest dość często występującą chorobą oczu. Trudno jednoznacznie ustalić jego przyczyny, ponieważ może ich być wiele. Od alergii i atopowego zapalenia skóry, poprzez różnorakie choroby bakteryjne i wirusowe, aż po ciała obce i urazy mechaniczne oka. Zapalenie spojówek objawia się najczęściej poprzez łzawiące oczy u psa. Łzawienie z czasem zmienia się w wyciek śluzu lub ropy. Możemy zaobserwować też przekrwione i opuchnięte oczy u psa, które powodują duży dyskomfort. Pies w jego wyniku zaczyna pocierać okolice oka przednią łapą lub o przedmioty, pogłębiając tym samym stan zapalny. Czasem zaobserwujemy mrużenie powiek wynikające ze światłowstrętu. Podstawą leczenia zapalenia spojówek jest odpowiednia diagnoza lekarza weterynarii. Leczenie objawowe nie wyeliminuje problemu – szczególnie, jeśli mamy do czynienia z poważniejszymi stanami chorobowymi. Dostępne są krople do oczu z antybiotykiem. Złe ukształtowanie powiek - entropium i ekropium Należą do nich zwyrodnienia, takie jak ektropium, czyli wywinięcie powieki, i entropium, czyli podwinięcie powieki. Są to zaburzenia dziedziczne, jednak sposób ich dziedziczenia nie jest do końca poznany. Mogą pojawić się w wyniku urazu oka, ale częściej są to wady wrodzone. Polegają na braku odpowiedniej proporcji między długością powieki, a wielkością gałki ocznej i prowadzą do deformacji szczeliny powiekowej. Przez zaburzoną budowę oko nie jest odpowiednio chronione przed czynnikami środowiskowymi, a dodatkowo w przypadku entropium jest podrażniane przez rzęsy. Głównym objawem tego zaburzenia, oprócz złej budowy oka, jest nawracające zapalenie spojówek i łzawienie oczu psa. Leczenie polega na przeprowadzeniu korygującej budowę powieki operacji. Postępujący zanik siatkówki (PRA) Nazwą tej jednostki chorobowej określa się kilka chorób oczu u psa, które objawiają się pierwotnym zwyrodnieniem siatkówki oka psa i prowadzą do ślepoty nocnej, a w późniejszym etapie do całkowitego zaniku wzroku. Są to choroby genetyczne, które dają te same objawy, ale mają różne przyczyny. Wiek pojawienia się pierwszych objawów jest różny i zależny od rodzaju PRA, z którym mamy do czynienia. Często pierwsze symptomy występują w wieku 6-8 miesięcy, a całkowita ślepota następuje już po pierwszym roku życia psa. Nie ma niestety skutecznej metody leczenia tej choroby, a ona sama dziedziczy się w genie recesywnym, więc utrudniona jest predykcja tej choroby na podstawie stanu rodziców. Wiśniowe oko (tzw. cherry eye) - wypadnięcie gruczołu trzeciej powieki u psa © ShutterstockTrzecia powieka u psa to dolno-przyśrodkowy fałd spojówki, który nasuwa się na gałkę oczną, kiedy pies mruga. Pełni ona funkcję ochronną, czyszczącą i bierze udział w produkcji łez. Czasami zdarza się, że gruczoł znajdujący się pod trzecią powieką wypada – jedno lub obustronnie. Widać wtedy gładki, różowy twór usytuowany w przyśrodkowym kąciku oka. Leczenie zależy od wieku psa i od szybkości reakcji właściciela. Jeśli do wypadnięcia doszło kilka minut – godzin przed wizytą lekarską, można zastosować leczenie farmakologiczne połączone z wprowadzeniem gruczołu na właściwe miejsce. Jeśli jednak do wypadnięcia gruczołu doszło kilka dni wcześniej, lub odprowadzenie manualne nie jest możliwe, należy rozważyć postępowanie chirurgiczne. Grudkowe zapalenie trzeciej powieki u psa Na grudkowe zapalenie trzeciej powieki zazwyczaj chorują psy młode – do 12. miesiąca życia. Jest to wirusowa choroba zakaźna, która prowadzi do znacznego powiększenia się tak zwanych grudek chłonnych, zlokalizowanych po wewnętrznej stronie trzeciej powieki. Podrażniają one powierzchnię oka wywołując ropny wyciek i podrażnienie spojówki, które wywołują ból i swędzenie oczu. Nieleczone zapalenie trzeciej powieki może trwać nawet kilkanaście miesięcy i doprowadzić do przykrych powikłań. Najczęściej stosuje się kilkutygodniowe leczenie farmakologiczne, a czasami konieczne jest leczenie chirurgiczne. Przeczytaj również: Zamglone oczy u psa Ropiejące oczy u psa Bibliografia: 1. Jaskra – diagnostyczne i terapeutyczne wyzwanie dla lekarza weterynarii, dr n. wet. Marcin Pikiel 2. Dziedziczne choroby oczu u psów. Cz. I, II i III, Peter G. C. Bedford 3. Zapalenie spojówek u psa: jakie krople do oczy stosować i jak leczyć chorobę?, lek. wet. Piotr Krzysztof Smentek 4. Zaćma u psa: jak rozpoznać i leczyć kataraktę u psa?, lek. wet. Piotr Krzysztof Smentek
\n \nchoroby oczu u psa zdjęcia
Jeśli zwracasz uwagę na szczegóły, zauważysz zmiany w wyglądzie i ruchu oka. Oto krótka lista zmian, które mogą pojawić się w oku zwierzaka: zaczerwienienie białek, mętnienie, niebieskie okręgi, nadmierne wydzielanie śluzu, uraz lub krwawienie. Choroby, takie jak grypa również mogą mieć wpływ na wzrok Twojego psa.
Przez aktualizacja dnia 18:58 Generalizując, psy małych ras dożywają około 15 – 20 lat, zaś psy dużych ras żyją krócej, bo zwykle 10 – 15 lat. Ze względu na to, że psy żyją krócej niż ludzie, proces starzenia jest także szybszy. Na jakie choroby są narażeni czworonożni seniorzy? Najczęstsze choroby psów starych Jak rozpoznać, że pies się starzeje? Przede wszystkim będą to objawy dosyć podobne jak u starszych ludzi, czyli zmniejszony apetyt, pogarszający się słuch i wzrok, mniejsza chęć do zabawy i aktywności fizycznej, delikatne zmiany w zachowaniu. Starszy psiak będzie więcej leżał i spał, będzie też bardziej powolny, zmniejszy się szybkość jego reakcji. Jeśli chodzi o oznaki fizyczne, nie da się nie zauważyć siwiejącej sierści, zwłaszcza na pysku. Są to zupełnie naturalne objawy starzenia. Jeśli chodzi o choroby starych psów, z pewnością można do nich zaliczyć schorzenia dotykające kości, stawy, serce, oczy, wątrobę, nerki, układ oddechowy, mózg, a także rozwijające się wraz z wiekiem nowotwory. Choroby stawów i kości Choroby dotyczące psich stawów i kości, a więc zwyrodnienia i stany zapalne, objawiają się zazwyczaj trudnością z poruszaniem, sztywnym chodem czy niechęcią do zabawy. Czasem widoczne jest także drżenie mięśni. Jest to spowodowane bólem, jednak nie powinniśmy podawać psiakowi ludzkich leków przeciwbólowych, bo możemy mu tym poważnie zaszkodzić! Konieczna jest wizyta u lekarza weterynarii. Leczenie będzie uzależnione od stopnia zaawansowania zmian w stawach i kościach oraz samopoczucia pacjenta. Choroby serca u starszego psa W zależności od jednostki chorobowej objawy będą różne, ale te związane z sercem najczęściej objawiają się arytmią, szybkim męczeniem się, dusznościami, kaszlem, a czasem nawet omdleniami. Najczęstszym schorzeniem serca u psów w podeszłym wieku jest powiększenie mięśnia sercowego. Serce staje się słabe i nie jest w stanie prawidłowo toczyć krwi. Kolejną chorobą jest choroba wieńcowa, czyli niedokrwienie serca. Do rozpoznania potrzebne jest wykonanie zdjęcia RTG klatki piersiowej, a także EKG. Czasem lekarz weterynarii może zlecić jeszcze USG serca. Choroby oczu u psa ©Shutterstock Zaćma i ślepota to częste okulistyczne choroby starszych psów. Skąd wiadomo, że pies choruje? W przypadku zaćmy zauważymy mętnienie soczewki, a z czasem pies zaczyna niedowidzieć lub zupełnie traci wzrok, jednak psy mają bardzo dobrze rozwinięty słuch i węch, dlatego mogą dobrze funkcjonować nawet nie widząc. W przypadku ślepych psiaków trzeba zadbać o ich komfort i poczucie bezpieczeństwa. Obok ślepoty, częsta jest także głuchota – wtedy pies poradzi sobie, wykorzystując bardziej intensywnie wzrok. Schorzenia wątroby i nerek u psa W przypadku wątroby i nerek zwykle mówimy o ich niewydolności, czasami o uszkodzeniu oraz nowotworach. Pies z chorą wątrobą może często wymiotować, chudnąć, mieć biegunki, a jego brzuch będzie bolesny. Niewydolność nerek u psa może prowadzić do polidypsji (zwiększonego pragnienia i pobierania wody) oraz wielomoczu (zwiększona ilość wydalanego moczu) lub odwrotnie – bezmoczu. Warto wykonywać kontrolne badania moczu i krwi pod kątem chorób wątroby i nerek. Choroby układu oddechowego u psa Choroby układu oddechowego mogą objawiać się dusznościami, kaszlem, nietolerancją wysiłkową czy świstem słyszanym podczas oddechu. Mogą zdarzyć się nawet omdlenia. Symptomy pokrywają się więc częściowo z chorobami układu krążenia. Zaburzenia związane z układem oddechowym mają jednak zupełnie inną przyczynę, wiązaną z zaburzeniami unerwienia głowy, szyi i narządów całej tej okolicy. Zespół tych zaburzeń nazywa się polineuropatią, czyli zespołem uszkodzenia nerwów obwodowych (ang. GOLPP, Geriatric Onset of Laryngeal Paralysis and Polyneuropathy). Dotyczy głównie psów ras dużych, czyli retrieverów, dogów niemieckich czy chartów. Innym schorzeniem dróg oddechowych, dotykającym z kolei psy ras małych, jest zapadnięcie tchawicy. Światło tchawicy zostaje spłaszczone, chrząstki ulegają osłabieniu, przez co tchawica stopniowo ulega zwężeniu. Psy (zwykle mówi się o yorkshire terierach) cierpią na niewydolność oddechową, zwłaszcza podczas wysiłku fizycznego, w sytuacjach stresujących lub kiedy są rozemocjonowane. Leczenie polega zwykle na łagodzeniu objawów, podawaniu leków uspokajających i przeciwkaszlowych. Niekiedy podejmowane są operacje, podczas których udrażnia się tchawicę lub wszywa zewnętrzne plastikowe „rusztowanie”, jednak to drugie rozwiązanie nie jest często stosowane ze względu na wysoką inwazyjność zabiegu. Zmiany w zachowaniu psa seniora Zmiany behawioralne czworonogów zwykle szybko kierują psich opiekunów do gabinetu weterynaryjnego. Mogą nimi być nagła agresja, lękliwość, zaburzenia poznawcze, załatwianie potrzeb fizjologicznych w domu czy nadmierna wokalizacja. Przyczynami takiego stanu mogą być: zmiany zwyrodnieniowe mózgu, nowotwór mózgu, encefalopatia wątrobowa lub mocznicowa, nadczynność kory nadnerczy czy niedoczynność tarczycy. Nowotwory O nowotworach zwykle dowiadujemy się nagle i późno – kiedy choroba rozwinie się na tyle, że daje już niepokojące objawy lub nowotwór jest widoczny albo wyczuwalny pod skórą. Najczęstszymi nowotworami u psów są nowotwory skóry, płuc, wątroby i układu limfatycznego, a także gruczołu sutkowego u niekastrowanych suk. Nie sposób powiedzieć, jak będzie przebiegało leczenie – jest ono silnie uzależnione od wyników badań, kondycji psa i umiejscowienia guza. Możliwe jest operacyjne usunięcie guzów, czasem wystarczy jednak chemioterapia (podobnie jak u ludzi). Najczęstsze choroby psów starych – błędy żywieniowe i brak aktywności fizycznej Błędy żywieniowe oraz nieprawidłowa aktywność fizyczna (nadmierna lub niedostateczna) to właściwie temat rzeka. Mimo rosnącej świadomości opiekunów zwierząt wciąż bardzo wiele osób popełnia podstawowe błędy. Można powiedzieć, że problem dotyczy zwłaszcza starszych właścicieli psów, gdyż przenoszą oni własne nawyki do życia czworonoga. Nie mają sił na odpowiedni dla psa długi spacer, częste jest także podkarmianie resztkami ze stołu – niejednokrotnie daniami przyprawionymi i smażonymi. Takie działania już w krótkim czasie dostarczą psu niezapomnianych wrażeń ze strony układu pokarmowego – pojawią się wymioty, biegunka, bóle brzucha. Jeśli pies będzie tak karmiony dłuższy czas, doprowadzi to do szeregu konsekwencji zdrowotnych, takich jak poważne niedobory, wyjałowienie flory bakteryjnej jelit, wzdęcia, nadwaga, otyłość, cukrzyca, odwodnienie po biegunkach i wymiotach, czy nawet uszkodzenie wątroby i trzustki. Niestety nie są to rzadkie, odosobnione przypadki. Tu przeczytasz więcej o prawidłowym żywieniu psa seniora. Opieka nad starym psem ©Shutterstock Starszy pies wymaga troskliwej opieki ze strony właściciela. Powinien mieć zapewnioną odpowiednią dawkę ruchu, nie może to być intensywny trening i np. aportowanie, ale raczej długie, spokojne spacery, tropienie, zabawa z innymi psami lub z opiekunem, jednak nie wymagająca dużego wysiłku fizycznego. Zbilansowana dieta powinna być prowadzona przez całe życie czworonoga. W przypadku starszych psiaków można ją dostosować do jego konkretnych potrzeb. Podeszły wiek wiąże się ze spadkiem odporności, dlatego warto suplementować np. większą ilość kwasów omega 3. W ułożeniu indywidualnej diety może pomóc psi dietetyk. Jeśli mamy do czynienia z psem z nadwagą lub otyłością, zwłaszcza starszemu psiakowi będzie trudniej się poruszać, dlatego należy zadbać o odpowiednią sylwetką pupila już wcześniej. Jako troskliwi opiekunowie psa seniora zadbajmy o to, by w lato pies miał się gdzie schłodzić, a w zimie – ogrzać. Zawsze też powinien mieć dostęp do świeżej wody. Jako psi staruszek powinien mieć zapewniony spokój, komfort i poczucie bezpieczeństwa. Ważne jest, aby unikać sytuacji stresowych. Pamiętajmy o tym, że starszy pies ma obniżoną odporność i będzie dłużej powracał do zdrowia po wszelkich chorobach. Dlatego w razie zachorowania jak najszybciej należy podjąć leczenie. Należy również wykonywać badania profilaktyczne, w tym badania krwi i moczu, bo to właśnie ich wyniki uprzedzą nas o ewentualnych chorobach, którym szybciej będziemy mogli stawić czoło.
W tym artykule szczegółowo zbadamy, jak wyleczyć infekcję oka u psa, podając informacje techniczne i kluczowe wskazówki dotyczące skutecznego i bezpiecznego leczenia tej częstej choroby oczu u naszych psów. 1. Wprowadzenie do infekcji oczu u psów: częste przyczyny i objawy rnVzuio.